Daar zitten we eigenlijk in een weekend vrij achter de computer om jullie op de hoogte te stellen hoe het met mij gaat. De tijd gaat snel en het is al weer vijf weken verder. Aan het begin was het echt even doorbijten maar naar mate de tijd voorderde ging het ook gemakkelijker. Het wordt steeds leuker en wij en de kinderen gaan de situatie steeds beter leren kennen. Het was voor mij het lastigste denk bijna om van een werk en vrije tijdsleven wat heel duidelijk gescheiden was. Opeens in de werkomgeving te wonen en opzoek moest naar je vrije tijd. Aan het begin was het dan ook lastig om even uit te rusten en was ik behoorlijk moe. Alleen al door al het regelen en alles wat gebeuren moest. De kinderen moesten toen ook nog erg wennen. Maar nu ga ik steeds meer van genieten en echt de voordelen zien. En zou ik voor de kinderen zeker niet meer terug willen. Dat willen ze zelf ook echt niet en genieten meer van de vrijheid en duidelijkheid. Dat ze ook al vooruit kunnen plannen en overleggen en niet dat ze weer op een vergadering moeten wachten of ze het met de mentor moesten bespreken. En consequenties kan je veel duidelijker en sneller neer zetten. Waardoor je nu ook merkt dat ze sneller er naar luisteren. Want ze weten steeds meer dat het gebeurd.
Maar vooral genieten we veel met elkaar. Er kan opeens veel makkelijker met de kinderen geknutseld worden en nu merk je dat er ook de rust en de creativiteit voor is. Je ziet de kinderen op eens langer als een uur met de lego spelen. Dat had ik mij nooit kunnen bedenken. Daniel ging zelf nog een huis maken van een kartonen doos die ze op school hebben gemaakt en zitten veel tijd met auto’s te spelen op de grond. De lol die je met de kinderen mag hebben aan tafel, de kinderen die niet steeds hoeven te vertellen hoe het gaat maar vertellen wat ze gedaan hebben omdat je dat weet en daarop in kan haken.
Zo zijn er nog zoveel mooie momenten op te noemen waar je elke dag van genieten mag. Zien hoe mooi God deze kinderen ook heeft geschapen en hoe liefde vol ze zijn. Ik wil niet altijd zeggen dat ze de makkelijkste zijn en er is ook nog behoorlijk wat strijd. Om een eigen wil er door te krijgen. Maar we mogen weten dat ze het niet doen om ons kapot te maken maar door hun verleden die ze hebben meegemaakt. Je ziet vaak ook de strijd dat ze het eigenlijk niet willen maar dat het gebeurd en om dan weer rustig te worden is wel eens een greep nodig. Voor ze alles kort en klein slaan.
Maar het mooie als ze weer rustig zijn en het weer goed gepraat is geef je elkaar weer een brasa(knuffel) en dan is het weer goed en kan je weer van elkaar genieten.
Het klinkt misschien nu wel allemaal heel positief en makkelijk, maar dat is het niet. Maar doordat je wel de kinderen zo ziet groeien en merkt dat dit echt het beste voor ze is kan je er positief in blijven staan. Daarnaast mag ik ook echt merken dat ik kracht van God mag ontvangen. Pas ook in stille tijd was ik dichtbij God en mocht ik een brief aan mijzelf schrijven en daar kwamen ook echt mooie woorden naar boven. Ik mag gewoon merken dat hij de perfecte Vader is voor de kinderen voor mij maar ook voor jou! Hij heeft ons lief en wil rond om ons leven zijn.
Zo ben ik ook begonnen om in de kerk target te geven. Dat is voor 10 tot 18 jaar Bijbelstudie met eten er achteraan. Erg leuk om dan weer even van die heerlijk beginnende pubers bij elkaar te zien en ze zien te genieten met elkaar. Zelf ga ik er met de groep van 14 tot 18 jaar over het geloof praten. Het is een groepje van een 5 meiden. Wel echt leuk om mij daar weer in te verdiepen en zo met elkaar bezig te zijn. Daar kan je echt weer energie uit halen.
Zelf merk ik wel dat ik af en toe even lekker weg moet gaan met wat meiden. Heerlijk genieten van activiteiten, daar kan ik echt weer energie uit halen. Dus ga er wel echt voor om eens in de twee weekende vrij te zijn. Juist om ook even een blog weer te typen even zelf te bepalen waar je zin in heb. Even nog heerlijk in je pyama rond te lopen. Het is ook wel weer raar om zo de kinderen daar achter te laten en zo weg te gaan. Je merkt toch dat het niet klopt heel raar is dat. Maar toch weet ik op dit moment is dat het beste voor mijzelf en voor de kinderen uit eindelijk om het vol te houden en ervan te blijven genieten.
Het is nu wel fijn dat we steeds meer hulp hebben gekregen Iris die als vrijwilliger is gekomen en 2 stagiaires die zijn gekomen beginnen ook hun weg te kennen. En weten ook steeds beter wat er moet gebeuren. Dus die kan je nu ook hun gang laten gaan en kost niet zo veel energie meer. Verder is nu ook iemand hier om een maand te kijken en helpt ook in de schoonmaak. Dus dat is wel erg lekker. Malaika kookt nog dus dat is ook erg fijn. Het is wel lekker dat we hebben ingesteld op dinsdag en donderdag om de week zorgen we dat er niemand langskomt. Zodat we die ochtend echt voor ons zelf hebben en kunnen genieten van dingen die je even moet doen. Of even heerlijk bijslapen en een beltje plegen en ontspannen. De andere ochtenden merk je dat je ook vaak bezig bent en dan moet je niet vergeten dat je nog een hele middag en deel avond moet. Een stel dagen ga ik er ook om 5.30 uur uit om de kinderen naar school te helpen en brengen. Dus dat is dan vaak ook zo dat je ’s avonds weer vroeg naar bed gaat. Het liefst ging ik juist ’s avonds heerlijk door en laat slapen en ’s morgens uitslapen en dan lekker relaxen maarja dat kan in dit leventje niet meer.
Zo als we bezig zijn komen we er steeds meer achter dat je eigenlijk gewoon en moeder ben ook de contacten nu met school en wordt je aangesproken als ouder. Daar sta je dan als 21 jarig meisje hoi. Maarja het is wel gaaf dat je zo deze kinderen mag begeleiden en er voor ze te zijn. God zal hier zeker een plan mee hebben en ik mag er super veel van leren.
Jullie allemaal ook veel succes met alles en Gods zegen.
De volgende keer zou ik wel eens een dag beschrijven op Hebron. Ik kan nu ook nog zo veel vertellen over het vele regen en alle ongedierte daardoor. Maar dat zal ik jullie even besparen voordat hij veel te lang wordt. Ik zal er van de week proberen om er foto’s bij te zetten.
Liefs uit Curaçao en ik wil wel vragen of jullie voor mij willen bidden. Dat ik er zo positief in blijf staan en voor kracht. Alvast bedankt.
zaterdag 2 oktober 2010
Abonneren op:
Reacties (Atom)
