Bon tardi!

Ik begin met goede dag in het Papiaments. Want ja nu zit ik hier al weer bijna 3 maanden. En begin Papiaments op te pikken, ik zit ook op een Papiamentse Cursus.
Het is elke woensdag een uurtje en ben er nu 6 keer geweest. Het is grappig om zo in een taal te verdiepen en bezig te zijn. We hebben vooral nu de grammatica geleerd met 1, 2, 3. nummer 1 is de persoonsvorm ik, jij, wij enz. Nummer 2 is een van 12 werkwoorden vooral zijn, hebben, waren, kunnen. Nummer 3 is een zelfstandignaam woord of ander werkwoord. Het is bij Gerda en het is een heel grappig Antilaanse/ Nederlandse vrouwtje. Het is volgens haar een makkelijke taal maar aan het begin dacht ik echt hoe ga ik dit leren. We moesten niet nadenken maar gewoon doen. 1 2 3 Het voordeel is wel dat je werkwoorden niet hoeft te vervoegen. Dus bijvoorbeeld wij zijn= Nos ta en ik ben= Mi ta. Het makkelijke is dat het werkwoord altijd het zelfde blijft. Ze had ook een geweldige uitvinding gedaan want het zijn 6 persoonsvormen. 6 onregelmatige werkwoorden en 6 regelmatige. Wat heeft nog meer 6 kanten een ... dobbelsteen. Dus ze heeft er een dobbelsteen van gemaakt. We konden dan zo daar een zin mee maken. Je hoefde alleen maar te gooien en dan had je bijvoorbeeld Bo tabata en dat is Jij was. Aan het begin ben je maar een beetje aan het gooien. Nu hoefde ze geen uitleg meer te geven van de grammatica want dit was het. Echt grappig want ze is er helemaal vol van en heeft helemaal het idee dat ze er beroemd mee gaat worden. Ze heeft ook een oom die hier op een vage wijze uit de regering is gezet. Daar is ze heel erg mee bezig hij was erg op gelijkheid en daar strijd ze ook helemaal voor. Als je niet op let krijg je ook opmerkingen van zit niet zo te slapen. Of denk nou niet zo na. Aan het begin dacht ik echt waar ben ik beland maar nu merk je wel als je het vaak doet dan gaat het steeds sneller. Je komt ook in een ruimte binnen met allemaal papiamentse woorden, je ruikt een rook lucht en het is een komen en gaan van mensen. Het is echt een alternatief vrouwtje in haar verhalen en haar doen. Nu kom ik op het punt woorden stampen dat is even balen want het liefst zal je zo snel mogelijk alles onder de knie hebben. Het blijft een taal die je moet leren. Maarja het blijft ook altijd over een drempel stappen. Nu krijg je het in de les dan gebruik je het wel nu nog in de praktijk.

Het is wel lastig dat je eigenlijk niet zo veel papiaments tegen komt dat je het echt moet moet gebruiken. De meeste kunnen nederlands en vinden het maar irri als je papiaments probeert. De kinderen spreken bij ons allemaal nederlands en verstaan het goed en spreken het ook. Je houd wel dat ze onderling altijd in het papiaments praten en heb je geen idee waar het over gaat. Je begint het wel steeds meer te ontdekken waar het over gaat en dan is het ook wel leuk om er soms een opmerking over te maken. Krijg je leuke reacties over. En soms is het tegen de kleine om wat meer nadruk te leggen. Als Deltje weer iets vraagt wat hij al weet kan je beter zeggen Bo sa = je weet het. Dan komt het beter over en luistert hij soms sneller. Ik ben ook mentor geworden van 2 jongens van Hebron zo mocht ik afgelopen woensdag naar een ouderavond van school van Jason. Hij zit op een Voortgezet Speciaal Beroeps Onderwijs het is een nederlandstalige school. Maar op de ouderen avond was daar weinig van te merken. Het was allemaal in het papiaments en het begon snel toen ik binnenkwam en ging in een stuk door dus ik kon niet meer aan iemand om vertaling vragen. Het ging over loverboys omdat de directrice haar dochter op de school in de prostitue is gekomen. Er werd uitleg over gegeven en er kwam een theatergroep. Ik had al wel snel door dat het over loverboys ging want je kan wel woorden herkennen. Maar je kan niet echt de diepere boodschap uit halen. De tijd ging wel bijzonder snel en vond het wel grappig om te zien en leuk om woorden te herkennen waar je het dan in de les over heb gehad. Ze hadden het ook nog over de boeken echte mannen eten geen kaas en ik stond laats voor een poppenkraam. Die heb ik wel gelezen dus wist er al wel wat over. Maar het blijft een heftig onderwerp vooral als het voor zo'n school zo dichtbij is gekomen. Het is een katolieke school en aan het einde kwam nog een pastor en die vertelde ook nog wat en ging met ons bidden en dan kwam hij met een emmertje water en een stokje met een bolletje er op en stak die steeds in het water en dan spetterde die ons nat. De mensen sloegen een kruisje als ze nat waren geworden een apart maar ook wel mooi dat ze aan het einde van zo'n ouderavond er Gods hulp voor vroegen en voor bescherming bidden. Het is zo heftig en je merkt zo dat veel mensen hebben dit overkomt mijn kind niet. Ook in nederland is het zo dichtbij vooral als je die boeken heb gelezen ga je dat beseffen. Het zijn boeken die ik echt aan iedereen aan wil raden.

Gisteren hebben we gezellig weer met elkaar maandviering gehad hebben we weer met elkaar gezongen, een verhaal gehoord over vergeving en een estafette gedaan. Daarna lekkere soep gegeten met een bolletje en salade. Echt leuk om met kinderen, het hele team en mensen om hebron heen bij elkaar te komen. De kinderen te zien genieten en met elkaar over de Bijbel te hebben en een onderwerp te bespreken.

Ik wil jullie allemaal veel zegen wensen in al jullie bezigheden en wil graag vragen of jullie vooral voor bescherming voor de kinderen wil bidden.

Groetjes vanuit het nog steeds lekkere warme Curaçao.
Waar ik deze blog in korte broek, t shirt en slippers heb zitten typen. Waar ik juist zweet. ;)

Ayo

Leuk, druk, conferentie, afscheid, zon, strand, buiten slapen, eten en werken!

Ja ja zo als de woorden hierboven zo was mijn tijd de laatste tijd. Maar daar ben ik weer met een blog over mijn levendje hier. Maandag is mijn lieve kamergenoot Eline weggegaan. We hebben samen 2,5 maand op de kamer geslapen aan het begin lijkt het heel lang maar uiteindelijk vloog de tijd om en was het veel te kort. Het is ook apart om te merken hoe je in zo’n korte tijd contact op kan bouwen met elkaar en doordat we elkaar helemaal accepteerde en ons zelf bij elkaar konden zijn. Is het wel echt even een klap, ik kom nu binnen op een lege kamer en wordt ’s morgens wakker en hoor geen goede morgen. Het is raar maar waar hoe snel ik daar aan gewend was en vond het helemaal niet erg om samen te slapen. Nu vind ik het zelf bale om alleen te slapen. Maar we hebben samen genoten, gelachen en daar blijf ik aan terug denken. Aan het einde ging de tijd voor Eline ook super snel er zijn dan nog veel activiteiten die nog gedaan moeten worden. Dus nog even heerlijk genoten hier even heen en daar even een ijsje halen. Afscheid bij Moon, met de kinderen een afscheid in Punda nog even bruin worden aan het strand voor je terug gaat. Dus ben je vrij kan je mee het blijft heerlijk, ’s avonds nog even de stad om wat te drinken. En als klap op het werk wilde Eline nog een keer buiten slapen en jou hor we hebben van vrijdag op zaterdag buiten geslapen het was heerlijk, helemaal niet warm en ik ben gelukkig niet geprikt.

Dan hadden we deze week nog een super der super gave conferentie gehad. Met Martin Koornstra, Wilkin van de Kamp en Kees Kraayenoord met band ze hadden een conferentie met als titel Greater Grace Tour . Het was van donderdag tot zondag en het was echt geweldig, mooie preken mooie diensten en mooie samenzang. Het gave was ook dat Martin Koornstra nog over zijn boek kwam vertellen over Leef Koninklijk. Dat was echt gaaf hij kwam bij Landhuis Veeris dus hij zat gewoon samen op het terras van ons huis en hij vertelde over zijn boek en we konden vragen stellen. Dus het was echt gaaf om zo met hem in gesprek te gaan en hem beter te leren kennen. Op zaterdag heeft Kees Kraayenoord voor Hebron en andere kinderhuizen en kinderen uit de buurt een concert gegeven bij ons Landhuis Veeris. Het was echt gaaf en de kinderen mochten ook zelf zingen en meespelen. Het was echt een mooie sfeer en leuk om hun en de kinderen en zelf te genieten. Daarna help je mee met opruimen en drinken en dan klets je nog wat met ze. Dat is echt grappig want je praat gewoon met ze dat is wel apart maar ook weer niet want het zijn gewone mensen maar in Nederland krijg je niet zo snel de kans om ze gezellig te spreken. Zondag kwam Kees Kraayenoord ook nog in de gereformeerde kerk spreken en zingen. Was echt een gave sfeer en mooi dat hij daar kwam spreken hij had het over de overspelige vrouw die de farizeeën brengen bij Jezus. Met een mooie boodschap dat we allemaal zo bij Jezus gegooid kunnen worden maar dat Jezus ons zijn genade zal geven. Maar ook van lijken wij soms niet op de Farizeeën en spreken wij soms niet minachtend over mensen uit andere kerk of buiten de kerk. Zie je die zwerver daar, maar Jezus kwam voor de zondaars en de zwakke in de samenleving. Dus zijn wij een kerk van de Wereld of een Kerk VOOR de wereld. Dus let op veroordeel mensen buiten de kerk niet maar wees er voor ze. ’s Avonds gaf Kees als slot nog een concert in een gebouw en hebben we nog heerlijk met elkaar gezongen en ook de boodschap van s morgens gehoord dus nu kunnen we het zeker goed onthouden. Lekker met elkaar gezongen en God gepraisen. Op maandag ging Eline weg had ik nog ochtend dienst en moesten de afscheidsboeken nog af. Dus een drukke dag maar ben die dag goed doorgekomen, na het wegbrengen van Eline en Esther nog even heerlijk de zee in gedoken om af te koelen. Op maandag ook nog een super gave avond want Kees Kraayenoord kwam nog bij ons. Hij heeft zijn getuigenis gegeven en het leuke was dat hij zelf aan het einde van de avond voorstelde om met ons op de foto te gaan. Dat vond ik echt grappig en zei ik ook tegen hem maar hij zei ik vertel thuis mijn verhaal met foto’s. Wat ik mij nu vooral bedenk is dat wij bevoorrechte mensen zijn als team. Om hem zo van dichtbij te zien en vooral even in hun leven mochten kijken. Het zijn natuurlijk de normaalste mensen en dat zie je dan ook ze zijn wel bekend geworden door hun muziek of spreken, maar het zijn ook mensen net als jij en ik. Dat is gaaf om te zien en door ze bemoedigt te worden.

Ik heb echt een gave tijd weer gehad en genoten, nu heb ik weer even tijd om even rustig op mijn bed een blog te typen, gisteren druk mijn kamer opgeruimd, geveegd en alles even uitgezocht. Maar nu zo zonder Eline is mijn kamer wel even leeg. Dat word nu wel even bijten en wennen. We laten hier het weer even op ons afkomen zoals we hier ook ingestapt zijn en God zal mij weer verder dingen leren. Zodat we weer dichterbij hem kunnen komen en we naar hem toe mogen rennen als het lastig gaat. Hij ons met zijn open armen opwacht en ontvangt.

Heel veel succes met alles in Nederland en ik zal het leuk vinden om weer reacties te krijgen. Ik zit op Papiaments les en daar zal ik de volgende keer een verhaal over schrijven want dat is ook een hele belevenis. En over het werk maar ja hij word anders zo lang en dat is niet zo leuk lezen voor jullie.Zal ook snel weer wat foto's op mijn site zetten.

Liefs mij