Mijn korte haartjes

Ja ja hebben jullie het al gehoord mijn haar is een heel stukje korter, nee niet een klein stukje maar best een heel stuk. Als jullie de foto’s van hier hebben gezien hebben jullie gezien dat mijn haar behoorlijk lang was gegroeid. Er stond al even op de planning om naar de kaper te gaan want ondertussen was ik hier 4 maanden en nog niet naar de kapper geweest dat werd dus wel eens tijd. Opeens kwam een collega die het leuk vind om te knippen en vroeg of ze mijn haar een keer mocht knippen. Ik zei o tuurlijk als jij dat leuk vind mag dat best. En ik had er al wel eens met meiden van hier over gehad om het dan in een boblijn te knippen want het lange hangt ook maar en dan voor wat langer. Dus zo zat ik twee weken geleden op een stoel en ging de schaar mijn haar in. En jou hor ze liet zien wat er af ging en ze had echt een pluk van 15 centimeter in haar hand. En ze vroeg zoveel ik zei ik zie het niet maar zal vast goed zijn. Dus ik bleef lekker zitten en ze knipte en ze knipte ik had geen mooie spiegel dus kon niet zien wat er gebeurde. Na een tijd kwam Jacob lang en die keek naar mij en moest heel hard lachen. Ik dacht wat valt er te lachen maar die moet zeker wennen en vroeg of ik het echt zo wilde. Een andere collega zei ook dat je dat durft dan denk je wel even zal het goed gaan en goed zijn. Maarja met mijn haar heb ik altijd zoiets groeit toch wel weer aan. En ik bleef rustig zitten en ze knipte door ze vond het af en toe wel spannend en zag je haar denken o even hoe nu verder maar dan voelde ik de schaar weer gaan. En uiteindelijk kreeg ik terwijl ze even weg was een spiegeltje en voelde even aan de achterkant is wel raar want mijn haar is op eens weg. En je voelde zo’n zacht achterkantje en dan weet je het kan er niet meer aan. De eerste keer toen ik in de spiegel keek moest ik wel even wennen want je heb dan wel even een ander kopje. En denk je wel even o wat heb ik gedaan maar hoelang ik in de spiegel bleef kijken vond ik het ook steeds leuker worden en ben ik blij dat ik het gedaan heb. Nog bedankt Jannet. Daarna krijg je alle reacties van de mensen nog , grappig hoe de collega’s reageerde zo je haar geknipt jij durft maar wel echt leuk. Zo heb ik van één mannelijke collega wel 8 keer gehoord staat leuk moet je zo houden. En ik moest vooral lachen om de kinderen hun reacties allemaal super groot en de ene vond het gelijk mooi en de ander hield eerst zijn mond. Zo zei ook één van de kinderen wat heb jij gedaan, draai eens een rondje en zei dat klinkt mooi. Verder zei er ook één tante wat heb jij gedaan echt zonde lang haar is veel mooier. Één wilde mij zelf even niet meer kennen. Maar grappig omdat te zien hoe ze daar op reageerde. Verder kwam ik zo in de middag kerkdienst op zondag waar er niet zoveel mensen komen en zei de dominee zo Marieke je heb je haar geknipt.

Zo ging ik vorige week woensdag duiken met Joanne, Amarens en Laura het was erg leuk we gingen de spullen huren bij de duikschool waar we ook onze duikcursus hadden gehaald. En ik werd weer verwelkomt met een opmerking over mijn haar. Onze spullen stonden al klaar en wij zijn met de auto naar Porto Marie gereden om daar onze spullen uit te laden en ons onder het water oppervlakte te begeven. We hebben eerst een duik gedaan van 40 minuten op rond de 18 meter diep. Langs super mooie koralen en visjes ik begin het
steeds mooier en relaxer te vinden. We hadden zowaar ook met elkaar nog in één keer de weg gevonden en ook weer terug en kwamen mooi weer bij het strand uit na onze stop. Ik vond het echt knap van ons zelf om zo voor het eerst zonder instructeur te duiken want ja eens moet de eerste keer zijn. Laura had een onderwater camera die 10 meter onder water mocht dus de tweede duik niet dieper gegaan dan 10 meter en hebben we heerlijk gek met de camera gedaan en leuke foto’s gemaakt.

Verder ben ik op dit moment veel aan het werk en merk ik dat het best pittig is het is behoorlijk doorbijten en af en toe word ik behoorlijk moe van de kids. Ik vind het werk nog wel heel leuk om te doen maar op sommige momenten is het zo lastig als de kinderen niet precies doen zoals jij het hoopte en ze er flink tegen in gaan. Je wil ze dan zo graag helpen maar dat lijken ze op zo’n moment niet te vatten. Maar dan is het soms ook lastig als je beseft wat ze hebben meegemaakt en waar ze in zitten. Dan kan je het zo goed voorstellen en dat maakt het juist soms zo lastig. Verder lijken er op dit moment niet veel nieuwe mensen te komen en zullen we het met zo’n team blijven doen ik zal dan nog wel geregeld vrije dagen houden maar moeilijk een vakantie kunnen opnemen. Nu gaat het deze week wel weer beter maar ik wil toch vragen: Willen jullie bidden voor nieuwe werkers en voor mij nieuwe kracht voor op het werk. Zo is Amarens ook weg gegaan en dat is toch altijd even echt bale om iemand te missen want je heb toch een band samen op gebouwd.

Afgelopen week met Raylison monoply ontdekt, lekker doorspellen en gooien met een hoop geld want dit was een bord met bedragen tot 50.000 we hebben samen gelachen snel gegooid en elkaar flinke bedragen laten betalen. Mooie hotels gebouwd en huisjes dus ja ja zo ging ik uit eindelijk toch blut. De volgende dag kwam ik aan en werd ik gelijk al gezellig welkom geheten door hem of ik nog een potje wilde spelen en zo zaten we weer 2 uur te spelen. Grappig hoe hij het onder de knie kreeg en steeds sneller kon uit rekenen en dat je hem daar in zag groeien.
Gods zegen bij al jullie bezigheden.
Een dikke brasa van Marieke