Het eilandje; Curaçao!

Als je hier vaak werk je dingen regelt en op zondag naar de kerk gaat heb je soms maar half door dat je op Curaçao zit. Je praat gewoon Nederlands, je doet je eigen ding en het rommelt wel. Maar dan wordt je af en toe stil gezet en mag je weer even bedenken dat je toch echt op Curaçao ben. Je loopt zo zonder jas naar buiten, je ziet de palmbomen in je tuin staan, je ruikt de Isla, je ziet vreemde beesten langs je been schieten, je wordt aan de rechterkant met auto’s ingehaald en het voorrang verkeer wordt geregeld met gebaren. Afgelopen woensdag stond het eiland op zijn kop want maandag was de Isla gaan staken voor veiligheid. Daardoor konden er geen benzinepompen voorzien worden van benzine. Daardoor gingen alle mensen dinsdag tanken, tanken en alles waar ze maar benzine in konden doen vol tanken. Ik dacht dinsdag wat is er aan de hand maar had mij er verder niet druk over gemaakt. Mijn ouders waren er voor de laatste dag en dat was al druk zat. De auto moest toch vol weggebracht worden kan je beter op het laatste moment hem vol gooien toch. Dus woensdag morgen had ik weer ochtenddienst en moest ik om 6 uur op het werk zijn ik extra vroeg weg zodat ik bij de 24 uur open benzinepomp kon gaan tanken. Maar er stonden vuilnisbakken voor en toen ik ging kijken was de benzine op. Dan op naar de volgende maar het zelfde verhaal. Ik kon de kinderen nog wel naar school brengen en we reden langs een tank en stonden er zeker 100 auto in de rij. Eerst de kinderen maar eens wegbrengen ik dacht rond 10 uur zou het vast wat rustiger zijn niet bedacht dat het ook wel een op zou kunnen raken. Ik er na toe maar overal leeg en bel ik het verhuurbedrijf op en hun hadden net nog ergens getankt. Ik ook snel daar na toe rijden en kon ik ook achter een lange rij aansluiten. Toen er nog 50 auto’s voor waren begon in één keer de rij om te draaien en weer te vertrekken. Ik dacht onee de benzine is hier ook op. Toen heb ik uiteindelijk de auto maar leeg ingeleverd. Wel lastig maar geld betalen en het was onmacht. Weer een heel drama maar uiteindelijk waren ze gelukkig woensdags al tot een compromis gekomen en zijn ze weer benzine gaan ronddelen en is het opgelost.
Maar jullie zullen vast ook benieuwd zijn hoe het met mijn ouders hier was. Ze kwamen donderdag 18 februari aan om 19.30 uur voor ze er uit waren was wel een uur later. Wel raar maar ook zo normaal om elkaar weer te zien. Aan de ene kant heb je zoveel te vertellen en te vragen maar aan de andere kant heb je ook het idee dat je elkaar net nog gezien heb. Ik had eerst lekker 3 dagen vrij en ben met hun naar het struisvogelfarm geweest, het strand en daar een heerlijke pizza gegeten, zaterdag een mooie wandeling gemaakt en weer heerlijk aan het strand gelegen, zondag naar de kerk en stage opvang geweest en lekker rustig aan gedaan. Maandag morgen heb ik gewerkt en ’s middags hebben we gekookt op Veeris en daar heerlijk met een hele tafel vol gegeten. Dinsdag naar Sheta Boka geweest en mooi naar Gods natuur en kracht gekeken en nog aan het strand gelegen en ’s avonds naar de verjaardag van Malaika. Woensdag heb ik ’s morgens weer gewerkt en ’s middags weer even naar het strand geweest en naar de zonsondergang gekeken. Donderdag had ik vergadering en ’s middags naar het slavenmuseum en ’s avonds heb ik een nachtdienst gedraaid. Vrijdag morgen zijn we met Kapitain Goodlife naar de blauwe kamer gevaren en hebben gesnorkeld, ’s middags weer heerlijk naar het strand en achter een speedboat op een banaan gezeten. ’s Avonds hadden we maandviering wat erg gezellig was. Zaterdag hebben Chananja en ik ’s morgens met de dolfijnen gezwommen en het sea acedemy bekeken, Hier een filmpje ervan:

’s middags mocht ik weer werken en zijn ’s avonds mijn ouders monopoly wezen spelen met Raylison. Zondagmorgen heb ik weer gewerkt en ben ik met de jongens naar de kerk geweest en heb ik mijn ouders daar weer ontmoet en nog even naar het strand geweest. Maandag het Christoffelpark rond gereden met de auto en ’s middags naar het strand bij Lagun, ’s avonds was er teamavond en hebben daar eerst gezellig meegegeten. Dinsdag hebben mijn ouders opgeruimd en zijn we met elkaar nog even in het stadje wezen lunchen om het af te sluiten. Ik heb ze ’s avonds weer op het vliegtuig gezet naar Nederland en zo was het een drukke vakantie die zo was omgevlogen. Het was erg leuk om weer bij elkaar te zien en met elkaar het eiland weer verder te ontdekken. Zelf wist ik de weg naar veel punten en wist dat het leuk was om naar toe te gaan maar had er nog geen tijd voor gehad. Dan was vooral nu de kans en de tijd. Ook apart om dan zo weer dichtbij elkaar te leven en weer te beseffen wie je ouders zijn en hoe fijn het is om ze te hebben en liefde van ze te ontvangen. Bedankt voor de leuke tijd pa, ma en zusje. Het was zoals je leest ook een vol programma vooral voor mij met het werk tussendoor. Dus was daarna ook wel moe maar dat had ik voor deze herinnering wel zeker over.

Als goed is hebben jullie ook mijn nieuwsbrief mogen ontvangen van Februari. Als dat niet zo is kan je hem hier aan de rechterkant naast bij het kopje nieuwsbrieven op nieuwsbrief van februari klikken. Hiernaast zie je een stel foto's van mijn vakantie online en de afgelopen tijd. Als je er op klikt kom je bij mijn album en kan je ze beter zien. Veel kijk plezier!!