Zo gaat hij goed, zo gaat hij beter al weer een kilometer van mij schoenen afgesleten..

Ja zo heb ik gelopen en gelopen vorige week met de vierdaagse van Curaçao. Net voor de vakantie kwam Raylison naar mij toe met de zin jij gaat toch zeker ook lopen tante. Ik dacht als hij het lukt kan ik het vast ook wel. Later hoorde ik dat het wel 30 km per dag was ongeveer ik dacht o dat pas toch helemaal niet bij de antillen. Zal ik het nog doen, ik heb het besluit genomen om het te doen dus nu ga ik het doen ook. Ik hou eigenlijk helemaal niet zo van wandelen. Ik kon op donderdag 1 april mee lopen want dan was ik vrij. Ik had slaapdienst dus de ochtenddienst kwam eerder en ik stond al om half 6 naast mijn bed. Alles klaar gemaakt om te gaan en ben ik met Raylison vertrokken nog Malaika opgehaald en ons weg laten brengen naar de Hato vlakte. Daar heb ik een mooi t-shirt aangekregen en zijn we gaan lopen. Aan het begin begon ik te rekenen je loopt 5 km per uur delen door 30 is 6 uur wat je aan het lopen ben. Ik dacht dat ga ik nooit vol houden zo begint die zon te prikken. Maar gewoon lopen dacht ik, we liepen af en toe rustig naast elkaar, het volgende moment kletste we wat, dan zongen we weer wat of maakte we even een lolletje. Maar we hadden flink de pas erin. Af en toe kwam de auto voorbij en kregen we koud water en een lolly en vroeg hoe het ging. Zo gingen we verder de Hato vlakte over je heb super mooie uitzichten, vliegtuigen die laag overvliegen om te gaan landen. Na een paar uur kwamen we een boerderij tegen waar koeien, geiten en kippen liepen Ik heb voor het eerst weer eens een koe gezien. Thuis hoefde ik in de lente en zomer maar het raam uit te kijken en zag ik 50 koeien. Nu liepen er wat koeien in de blubber te stampen. We zijn daar naar links gegaan en weer richting de auto weg gelopen. Daar zijn we bij een huisje even naar de wc geweest. Toen kwamen we op de weg aan en daar zouden we nog 13 km moeten lopen. Denk je o nee nog zeker 2 uur en ondertussen was het al een uur of 11 en begon het echt warm te worden. Maar we gaven de moed niet op en zijn verder gegaan. Langs de weg was wel een stuk saaier en vliegen auto’s langs je heen dat loopt echt niet rustig. Na een hele tijd langs de weg gelopen te hebben dacht ik zullen we maar een busje pakken maar daar dachten Raylison en Malaika anders over ondertussen waren er ook nog een jongen bij ons komen lopen. Dus hebben we nog een tijd doorgeploeterd maar ging het niet zo makkelijk meer. Uiteindelijk is toch iemand ons op komen halen en hebben we de laatst 3 km niet gewandeld en die dag gingen ze er 32 lopen dus dat betekend dat ik toch 29 km heb gewandeld. Ik vond het knap van ze en voor mij zelf. We hebben daar nog lekker wat gedronken en een chocolade reep gegeten bij het christoffelpark en zijn toen met de bus weer naar huis gegaan. Thuis bakte een collega een heerlijke hamburger voor ons en heb ik heerlijk van gesmuld. Zo waren mijn schoenen weer een stuk gesleten.

Op maandag heb ik naar mensen gekeken die ook een hele tocht liepen, het was Seú is het oogstfeest en wordt ieder jaar op tweede paasdag gevierd als ‘dia di kultura’ (dag van de cultuur). Ik had ochtenddienst en mocht van 7 tot 15 uur werken. We hebben ’s morgens alles klaar gemaakt en zijn om 10 uur vertrokken. Ze bedanken dan voor de regen en de oogst. Dit jaar had het alleen helemaal niet geregend. Dus hebben mensen veel moeten sproeien en zal weinig van de oogst gelukt zijn. Het is elke dag warm op Curaçao en weet je wat daar gebeurde het begon gewoon te regenen. Eerst zachtjes maar daarna steeds harder en harder. We hadden gelukkig een party tent voor het zonnetje maar was uiteindelijk ook handig voor de regen. Toen het weer wat minder hard ging begon de optocht weer te lopen. Ik heb 63 wagens voorbij zien komen met daarachter allemaal 50 kinderen en mensen mooi verkleed in klederdracht. Het was grappig om te zien hoe ze voorbij kwamen de ene die er echt van genoot, bij een andere dacht je waarom ga je mee lopen. De volgende vond het heerlijk om op de foto te gaan en ging er even goed voor staan. Zo hebben we daar wel een paar uur zitten kijken maar grappig om dat eens mee te maken. Er waren ook lekkere spullen om te snoepen dus het was een heel feest langs de weg.

In de vakantie heb ik nog wat diensten gewerkt en op donderdag gingen we een dagje kanoën met de kinderen. Er gingen gezellig ook nog een stel collega’s mee. We gingen eerst de kanos op het strand leggen daar had je al hele spierballen voor nodig. Daarna gingen we nog naar een visje kijken die het rif op eet en als je dat visje ziet moet je hem doden of vangen en aan het natuurlap geven. Daarna zijn we de kanos ingestapt en gaan varen. Het was flink roeien maar wel erg leuk. De kinderen deden het super knap. We hebben de natuur nog geholpen met wat extra mangrove bomen te planten. We plukte zaadjes van de boom en hebben die verder op in het water gezet. Daarna zijn we weer terug gevaren. Het was een leuk tochtje en toen waren mijn handen weer wat verder gesleten. Zo is de vakantie voor de kinderen weer omgevlogen en kunnen ze nu weer heerlijk naar school voor ons weer even wat rustiger en meer structuur.