Vakantie in "sweet sranan kondre" Suriname!!

Een droom is uitgekomen ik ben in Suriname wezen kijken. Het was hier gegroeid dat het mij gaaf leek om naar Suriname te gaan en te kijken hoe het land eruit ziet. Ook omdat ik eerst heb zitten twijfelen tussen Curaçao of Suriname en omdat ik er wat mensen kende die er op dit moment zaten. In Februari zijn Sharis en Judith op Curaçao gekomen om af te studeren. Ik hoorde dat ze als afsluiting naar Suriname gingen. De man van Sharis Gertjan ging ook mee, door in gesprek te raken kreeg ik het aanbod om mee te gaan. Ik heb al snel besloten dat ik graag die uitdaging aan wilde gaan. Alles uitzoeken en regelen. Het leek aan het begin zo ver weg maar dan opeens sta je op 28 april op het vliegveld en gingen we op weg naar Suriname.
Het is een beetje een lang verslag geworden maar ga er lekker bij zitten en geniet lekker mee. Foto's kan je er ook nog bij bekijken.

We kwamen om half 1 ’s nachts aan op het vliegveld en stond een man met mijn naam op het bordje en mochten we mee in een taxi. We hebben geen één maar gewoon drie busjes van binnen gezien en moesten elke keer spullen inladen, maar was het toch niet de goede en moesten we weer in een ander. Maar uiteindelijk gingen we op weg om half 2 kwamen we bij het geusthouse aan en die man zegt het kan niet want we zitten vol. Hé wat nu maar gelukkig had de baas nog een geusthouse iets verder op en werden we naar Twenty4 gebracht daar was gelukkig wel een bed en lagen we uiteindelijk 2 uur in bed om te gaan slapen. ’s Morgens werden we al vroeg wakker gebeld omdat de gids waar we mee naar heb binnenland gingen de aanbetaling wilde hebben. Het was even een geregel en duren telefoontjes want Sharis en Gertjan sliepen ergens anders. Danny de tourleider stond opeens bij ons voor de deur. Al snel klikte het goed en raakt we gezellig aan de praat en vertrouwde we het helemaal. Uiteindelijk de aanbetaling betaald en de eerste overnachting geboekt. Nu kon maandag 2 mei het avontuur echt beginnen.

Vrijdag daarna nog even in de stad gelopen en ’s avonds zijn we naar een multicultureel feest geweest. Daar sph studenten ontmoet van de CHE die Judith weer kende. De volgende ochtend konden we mee met een uitje van een reclasseringsprogramma naar plantages. Samen met Judith ben ik mee geweest om 7 uur moesten we al verzamelen en zaten we al snel in een busje vol mensen. Het was een mooie tour en kon ik nu echt zien hoe Suriname er uit zag. We hebben een eind gereden en zijn uiteindelijk een waterbus ingegaan en zijn naar een plantage gegaan. We gingen daar een stuk wandelen maar de mannen waren het al snel zat en zijn lekker bij een barretje gaan zitten. Als 6 Nederlandse meiden hebben we er nog wat rond gelopen. Toen we terug kwamen was het bij de bar een heel feest, we hebben er gegeten en heerlijk zitten kletsen. De muziek ging aan en er werd gedanst er kwam een opa uit de omgeving langs en liet al zijn movies zien. Echt kokosnoten geplukt en geproefd daarna gingen we verder en hebben we nog gevaren en op wat plekken gegeten. Weer terug gereden naar de stad daar even gerelaxt, gedoucht en de oranje kleren werden uit de koffer gehaald want het was koningendag. We hebben gegeten bij de waterkant en hebben bij zus en zo even mee gefeest. Maar we waren eigenlijk te moe en de Nederlandse stagiaires stelde ons wel een beetje teleur.

Zondag naar de kerk geweest en ’s middags ben ik naar Kinderhuis Samuel geweest want die bestond 45 jaar en hadden een feestje. Ik ken vanuit Harmke Zuidervliet en die is daar nu als vrijwilliger dus dat was erg leuk om het kinderhuis en haar te zien. Bijzonder hoe ze daar in een huis 22 kinderen opvangen met helemaal niet zo veel personeel. Wel een mooi huis en hoe ze God groot maakte om wat ze allemaal ontvangen hebben. Ik vond het ook wel heftig om veel kinderhuis gedrag te zien en dat je voelt dat er onder de kinderen een strijd heerst voor aandacht, liefde en wie de sterkte is.
Het is zo lastig om weer te beseffen hoe je het beste kinderen die geen ouders meer hebben die voor ze kunnen zorgen, kan opvangen. Ze zijn gewoon getekend voor hun leven en hebben veel sociale aspecten gemist. Je wenst dat ze de goede weg op mogen gaan en God bij zich mogen houden.

Maandag begon ons binnenland avontuur waarvoor we vooral naar Suriname waren gegaan. De regenwoud in. ’s Morgens al heel vroeg werden we opgehaald door de tourleider Danny, John (chauffeur), vrouw met een kind. En gingen we op weg met de 2 jeeps. We zijn naar brownsberg gereden en onderaan hebben we heerlijk ontbeten. Daarna zijn we nog een uur omhoog gereden was bijzonder en mooi om al zo in het regenwoud te rijden. Daar onze slaapplek bekeken en zijn we rond 10.30 uur gaan wandelen richting de waterval. Het was heen vooral naar beneden lopen dus dat was goed te doen. Eerst gingen we naar Leo die was mooi daar onder de waterval gestaan en zijn we na een tijd weer een stuk naar boven gegaan. Van de tour leider kregen we de optie om weer een stuk af te dalen naar de Irene val die wel mooier was maar de klim zwaarder. Danny en de andere gingen niet mee, uiteindelijk besloten om toch te gaan kijken. Wel een hele klim maar uiteindelijk echt de moeite waard. Een hele mooie en gave waterval gezien waar we heerlijk onder konden staan en foto’s maken. Wat een belevenis de tijd vloog dus na een tijd moesten we wel echt terug want om 16 uur zou hij alarm gaan slaan en het werd nog een hele klim naar boven. We hadden alleen nog maar ons ontbijt in de buik dus kregen ook trek. Toen we weer boven kwamen op de weg reed er een pick-up voorbij en konden we het laatste stukje even heerlijk meerijden. We kregen daar lekker eten en waren precies op tijd daar want toen kwam er een echte tropische bui. Eind van de middag gedoucht en nog wat spelletjes gedaan om half 8 gingen we weer eten en daarna nog even gekletst en doken we vroeg ons bed in.

De volgende ochtend ontbeten en naar de top gelopen van brownsberg. Daarna de auto weer ingestapt om dieper het binnenland in te gaan. We hebben nog een stel uur in de jeeps gezeten eerst een groot stuk over een goede weg en het laatste uur weer gehobbeld want de weg was nog niet opgeknapt. Aan het einde van de weg kwamen we bij het dorpje Atjoni waar we overgingen op een bootje. De spullen werden overgeladen en gingen de suriname rivier op. Het was heerlijk en dat geeft toch echt een Suriname gevoel. Toen we bij Isadou aankwamen ons verblijf eiland hebben we daar heerlijk in de rivier gezeten, gerelaxt, gegeten en ’s avonds spelletje gedaan. De volgende ochtend zijn we nog een stuk verder de rivier opgevaren en zijn we bij 2 indianen dorpen wezen kijken. Het was bijzonder om dat te zien hoe ze leefde. Zo klein en simpel. Het werd niet echt op prijs gesteld om foto’s te maken. Dus we hebben vooral onze eigen ogen goed de kost gegeven. We kregen ook over planten en bomen uitleg. We kregen ook echt een tropische bui over ons heen je ziet de regen aankomen maar we waren ondertussen al nat. Toen maar de regendans gedaan in een plas. Altijd blijven lachen zullen we maar zeggen. We zijn verder gelopen en gezien hoe ze in het volgende dorpje casave brood aan het maken waren. We zijn daarna weer verder gevaren en hebben bij een stroomversnelling gegeten heerlijke salade, met ei. Daarna heerlijk het water in gegaan en ons laten mee voeren door het water. Na een tijd weer terug gevaren en zag de gids opeens aapjes in een boom. De boot werd gestopt en zaten we met z’n alle omhoog te kijken naar een aapje. Erg grappig om ze te zien maar moeilijk om op de foto te krijgen. Weer verder gevaren en daar heerlijk gerelaxt, gekletst en gegeten. De volgende morgen nog heerlijk op het eiland geweest en ons een stuk laten meevoeren door het water. Daarna was het tijd om nog een keer te eten en weer terug naar de stad te gaan. Het was een hele bijzondere ervaring in het binnenland, met een super aardige tourleider. Super geregeld, netjes op tijd, heerlijk gegeten, gezellig en niet te vergeten een mooi prijsje. Dus als je nog naar Suriname wil en gaat neem dan contact op met dtrips. En beleef een geweldige tijd.

Vrijdag waren we weer in Paramaribo eerst maar eens uitgeslapen. We wilden eigenlijk even gaan zwemmen maar het water was vies. Uiteindelijk nog even in de stad geweest en gingen we uiteindelijk naar de Hermitage mall. Daar hebben we gewinkeld en ik belde Marielle vd Broek (loopt daar haar LIO en ken ik uit NL) op om wat af te spreken voor maandag en stapte een winkel uit de straat op kijk ik recht in het gezicht van Marielle die daar stond te bellen met mij. Daarna hebben we samen op een terras gezeten en bij gekletst. En we gingen ’s avonds ook toevallig allebei naar de film Sonny Boy dus hebben we zelf naast elkaar zitten kijken. Gaaf om zo elkaar plotseling te ontmoeten en kwamen zelfs Harmke nog langs. Toen stonden we met iemand uit Polsbroek, Benschop en Lopik bij elkaar in Suriname.

Zaterdagmorgen de trip geregeld voor maandag. ’s Middags gefietst eerst naar de overkant met de pont en kwam er weer een bui aan. Nog proberen te schuilen maar al snel werden we door de volgende bui wel nat. Maar het fietsen was lekker en zijn naar Petterpot gegaan. Daar uiteindelijk echt op een weg met blubber gekomen. Maar was erg lachen. Door het park gefietst en zelfs nog aapjes gezien. Zondag zouden we eerst nog een middag het binnenland in gaan maar dat ging uiteindelijk niet door. Uiteindelijk relax wakker geworden en zijn we nog wezen dolfijn spotten maar er geen één gevonden. ’s Avonds nog gezellig met Anouk en haar zusje en moeder uit eten. En nog even een dansje gedaan.

Wat vloog de tijd en was het al weer mijn laatste dag en gingen we naar Berg en Dal. Daar zijn we wezen rootsen met de Canopy kabelbaan. Het was eerst een hele rit in een mooie pick-up. We hadden via Sharis haar vader een kennis, die onze chauffeur was. We mochten om 1 uur en was niet al te mooi weer dus nog een flinke bui net van te voren. Maar toen we mochten was het droog. Het was gaaf om zo door de bomen heen te gaan en uiteindelijk de rivier over. Het werd leuk gedaan en waren ook leuke gidsen. Deze trip had Danny ook voor ons geregeld en dat was erg fijn. De chauffeur heeft ons nog meer mooie plekken laten zien en zijn we nog naar de stuwmeer gereden en bij het buitenterrein van Bouterse wezen kijken. Zijn vader was een goede vriend van Bouterse dus zo konden wij ook even om het hoekje kijken. Weer terug gereden en ’s avonds als afsluiting in het pannenkoeken restaurant gegeten. Om half 3 ’s nachts werd ik weer opgehaald door een busje om weer naar het vliegveld te gaan. Ik was om half 4 daar en ben gaan inchecken enz. Al snel raakte ik gezellig met een meisje aan de praat en zijn samen door de douane gegaan. Toen het tijd was om te vliegen werd er even dood leuk omgeroepen dat het vliegtuig pas om kwart over 9 vertrok erg jammer. Dus maar een beetje proberen te slapen. Maar uiteindelijk stond ik dan om 12 uur weer op Curaçao.
Voor de foto's zie hiernaast de diavoorstelling!

Wel gek want nu wist ik echt nog maar 2,5 week hier en ben hier om afscheid te nemen en nog de laatste leuke dingen te doen. Nog een grote verrassing want Eline waar ik aan het begin mee omging was hier op vakantie en sliep weer op mijn kamer. Het was erg gezellig om zo de dagen samen in te delen en onze leventjes te delen. Ik heb hier op Curaçao al weer zo veel gedaan. Gezwommen, verjaardag Jason, bij Hebron geweest, bakkie gedaan bij Elton, naar de stad, Cabana geweest, wakeboarden, Eline weer op het vliegveld gezet, Zanzibar, muziekavond en gisteren Judith, Sharis en Gertjan van het vliegveld gehaald want die bleven iets langer in Suriname. Foto’s uitgewisseld en hun weer op het vliegtuig naar Nederland gezet. Gisterenavond nog een potje Kolonisten gedaan. Nu vandaag heerlijk wakker geworden en eerst maar van alles regelen. Foto’s uitzoeken en verslag schrijven. Dus zo staat het weer op papier. Over 2 weken zit ik gewoon weer in Nederland ik kan het mij gewoon niet voorstellen. Dit is mijn leven en thuis en ga ik hier weg, alles gaat tegen elkaar in maar ik weet dat ik ga en het uiteindelijk goed zal zijn . God gaat met mij mee. Het is wel heftig en gek allemaal maar nu vooral nog even van hier genieten en van alle mensen hier en het zal altijd een super gave herinnering blijven. Dit pakt niemand meer van mij af.
Op 29 mei kom ik om half 11 aan op Schiphol. En ga ik weer naar het huis van mijn ouders om daar voor drie maandjes te wonen. En ik hoop jullie weer te zien en mijn leventje weer in Nederland op te gaan bouwen. Ik heb geen idee hoe ik het ga beleven maar het gaat goed komen.

Groetjes vanaf het mooie Curaçao, het eilandje dat ook mijn thuis is geworden.