Mijn levendje hier..

Wat gaat de tijd toch al weer snel en zit ik hier al weer bijna een maand. En heb ik al weer bijna 2 weken geen blog geschreven. Ja ik ga nog even kijken hoe ik dat precies ga doen. En dan bedenk ik dat ik hier al zo veel heb meegemaakt en wat ik allemaal zal beschrijven. De blog moet ook niet te lang anders kost het jullie ook teveel moeite om te lezen.

Op dit moment heb ik alle inwerkdiensten gehad en ga ik vanaf nu alleen op de groep staan. Ik weet nu wie welk kind is en hoe het dagritme gaat. Er is nog wel veel om te onthouden dus aan het begin zal ik nog wel veel aan mijn collega’s vragen. Ik vind het erg leuk om met de kinderen te werken en ze beter te leren kennen. Ik ga nu vooral werken op de oudere kinderen dus dan is het vooral begeleiden en de verantwoordelijkheid aan hun geven. Het is daar wel vaak gezellig en kan je gezellig met ze kletsen. Ik heb nu al allerlei diensten gedraaid, we eten ’s middags warm en dat maakt Malaika (een meid van 27 jaar met een verstandelijke beperking die al haar hele leven bij Hebron woont) Verder breng je vaak kinderen naar hun activiteiten en help je ze bij hun huiswerk. Verder maak je ook nog schoon en zo vliegen je diensten vaak weer voorbij.

We vieren met de kinderen ook hun verjaardag en hebben ook eens in de maand een maandviering. Hierover zal ik de volgende keer als het heeft plaatsgevonden meer over schrijven.

Op zondag ga ik altijd met een paar meiden naar de gereformeerd vrijgemaakte kerk. Het is erg fijn om daar heen te gaan. Een fijne dominee en er wordt op een mooie manier Gods woord uitgelegd. Hij had nu een preek periode over standvastigheid en vastberaden naar aanleiding van Jozua. Na de kerk drinken we daar een bakje koffie en daarna gaan we nog naar stageopvang dat is voor mensen die voor een tijd op Curaçao zijn. Je gaat met die groep jongeren koffie drinken bij een gezin uit de kerk. Het is erg leuk en je leert daardoor ook andere jongeren kennen die op het eiland zitten.

Zoals jullie al in een vorige blog(over een weekje) hebben gelezen dat ik mij heb uitgeschreven in Nederland om mij hier in te schrijven. Ik had al van alles van de collega’s gehoord over het inschrijven dat het lang wachten word. Dus gisterenochtend ben ik naar de emigratiedienst geweest en was ik er samen met Joanne al om kwart voor 7 ’s morgens zodat we vroeg in de rij stonden. Maar uiteindelijk maakte dat niet veel uit want had je eigenlijk van te voren een afspraak moeten maken. Wij hadden nog wel zoveel geluk dat we nog wel een nummer kregen. Maar dan betekent nog wel heel lang wachten dus werden we uiteindelijk om half 11 geholpen. Maar we hebben onze papieren ingeleverd en die waren goed dus daar zijn we super blij mee. Dan hoeven we niet meer in die hele lange rij te staan. Over 4-6 weken mogen we weer terug dus dan hoor je wel weer hoe het verder gaat. Nu is het vooral nog onze verzekering laten controleren als dat goed is, is het bijna rond en mogen wij super blij zijn.

Ik geniet verder nog van alle dingen om mij heen. Ik vind het heerlijk om hier te zijn geen stress en heerlijk het mooie weer. Waardoor je merkt dat je heel vrolijk bent en je weet nog hoe je dag loopt. Want je leeft heerlijk met de dag en heb je geen agenda nodig. Zo kom je thuis en ga je met elkaar nog even lekker zingen of zit je opeens over diepgaande onderwerpen door te kletsen. Of zo zat ik gisteren avond in de bioscoop met een brilletje op met maar 8 mensen in de zaal naar een film te kijken. Of ga je even met een groepje naar het strand of naar de winkel.
Liefs van uit het warme Curaçao.