Weer thuis in Nederland!

Ja, ja zit ik al weer ruim 4 weken in Nederland. Wat vliegt de tijd. En is het al weer 6 weken geleden dat ik een blog geschreven heb. De laatste weken in Curaçao ben ik bij veel vrienden en bekenden langs geweest. Nog een keer naar het strand, Kolonisten doen, de vlodagen meegemaakt en natuurlijk nog gezellig naar Hebron om dat af te ronden. Vooral de laatste week was gek want dan is toch echt alles voor het laatst. Ik heb nog een mooie tijd gehad en er echt van genoten. Ik was lekker op tijd klaar met mijn spullen pakken. Verder het laatste nachtje nog op Hebron geslapen bij de kinderen. Het was wel gek maar wel heel leuk. Ik had mijn grote afscheidsfeest al gehad net voordat ik naar Suriname ging. Toen zijn we met elkaar wezen uit eten bij de Larry's dat was erg geslaagd en leuk. Het is zo gek om van het eiland weg te gaan waar je de weg zo goed kent, de mensen kent en je het leven eigen heb gemaakt. Ik kon ook echt niet beseffen dat ik daar een hele tijd niet ga komen. Voor ik naar Suriname ging was ik er emotioneel onder maar daarna heel nuchter. Toen had ik echt zo iets het gaat gewoon gebeuren klaar. We gaan weg van elkaar maar zien elkaar vast nog wel een keer.
Zo ben ik ook weg gegaan en bij het vliegveld omhoog gegaan. Ik heb boven op hato nog de foto's bekeken en een feestje gebouwd omdat Laura en Wilma de Curaçao Stiletto Run hadden gewonnen. Wilma was de snelste en Laura had de prijs van de hak gewonnen. Daarna het vliegtuig in en ben ik rustig gaan zitten uiteindelijk wel een schermpje genomen en filmpjes en muziek geluisterd. Ik vond de vlucht best snel gaan en stond zo weer met mijn voeten in Nederland. Ik vond het wel een raar idee maar daar stonden mijn vader, moeder en zusje mij op te wachten. We zijn richting Benschop vertrokken en zijn toen eerst bij mijn opa en oma nog een bakkie (koffie) wezen drinken. Verder een rustige eerste week gehad. Voorbereid op het feest van mijn ouders die 25 jaar waren getrouwd. En al langzaam werd het ook duidelijk daar er voor 's middags ook een feestje voor mij bij was. Omdat ik die dag jarig was en weer welkom geheten werd. Het was heerlijk weer dus mooi voor het feest.
Daar veel familie en mensen gezien. Het is zo gek maar ook zo normaal om elkaar naar zo'n tijd weer te zien. Je merkt wel weer dat je de mensen hun leven in moet en er weer even tussen moet komen.

Aan het begin en nog steeds wel moest ik aan Nederlanders wennen de manier van omgang en ergens zo hetzelfde maar ook zo anders. Ergens leuk om hier weer te zijn aan de andere kant verlang ik weer terug. Om daar mijn leventje weer op te pakken. Het is dan uiteindelijk toch opeens afgelopen. Hier ben ik nu weer druk om mijn leventje op te pakken. En het begint nu wel weer ergens op te lijken. Ik ben wel weer lekker aan het werk en alles er om heen. Mensen weer op zoeken, bruiloften en dingen regelen voor mijn kamertje. Ik ga in september SPH studeren en ben al een middagje op de Gereformeerde Hogeschool in Zwolle wezen kijken. Was erg leuk en krijg ik daar ook veel zin in. Het wordt een heel ander leventje maar daardoor ook erg leuk om je op voor te bereiden. Ik weet dat er dan weer een hele ander tijd aan gaat breken. Dit is even een tussen fase.

Verder al lekker op opwekking geweest en mensen weer gezien dat is erg leuk. Vooral mensen die ik in Curaçao heb leren kennen vind ik leuk om weer te spreken.
Om te horen hoe het met mensen gaat. Verder ben ik heel benieuwd hoe het leven verder gaat lopen. Ben blij met de tijd in Curaçao dat ik daar voor de kids heb mogen zorgen. Het was een bijzondere tijd. Dat pakt niemand meer van mij af.
Ergens lijkt het net een droom aan de andere kant denk ik er dagelijks miljoenen keren aan terug. Het is totaal zo'n andere wereld. En het valt bijna weer niet uit te leggen wat nu precies de verschillen zijn.
Omdat het gewoon totaal anders in elkaar zitten. Daar kon ik bijna niet uitleggen hoe nederland werkt en nu kan ik dat bijna niet anders som.
Het is denk op een bepaalde manier moeilijk in woorden te vatten je moet het ervaren en er midden in te zitten.

Nu ga ik hier mijn leventje weer op pakken.
En uiteindelijk ga ik hier ook weer genieten. Het is gewoon even omschakelen. Ik kan wel doen dat het niks voorstelt maar zo voel ik het niet. Merk ook als ik er over praat dan dat het nog sterk in mijn stem door klink.
Mensen het is niet omdat ik het dan helemaal niet leuk vind om hier weer te zijn maar wel weer erg moet omschakelen.
Dit is hoog waarschijnlijk mijn laatste blog op deze site zijn.
Ik vond het leuk om jullie zo op de hoogte te houden en mijn eigen belevenissen bij te houden. Ik hoop dat jullie het ook leuk vonden. Bedankt voor de reacties.
Tot ziens weer in Nederland!

Groetjes Marieke

Vakantie in "sweet sranan kondre" Suriname!!

Een droom is uitgekomen ik ben in Suriname wezen kijken. Het was hier gegroeid dat het mij gaaf leek om naar Suriname te gaan en te kijken hoe het land eruit ziet. Ook omdat ik eerst heb zitten twijfelen tussen Curaçao of Suriname en omdat ik er wat mensen kende die er op dit moment zaten. In Februari zijn Sharis en Judith op Curaçao gekomen om af te studeren. Ik hoorde dat ze als afsluiting naar Suriname gingen. De man van Sharis Gertjan ging ook mee, door in gesprek te raken kreeg ik het aanbod om mee te gaan. Ik heb al snel besloten dat ik graag die uitdaging aan wilde gaan. Alles uitzoeken en regelen. Het leek aan het begin zo ver weg maar dan opeens sta je op 28 april op het vliegveld en gingen we op weg naar Suriname.
Het is een beetje een lang verslag geworden maar ga er lekker bij zitten en geniet lekker mee. Foto's kan je er ook nog bij bekijken.

We kwamen om half 1 ’s nachts aan op het vliegveld en stond een man met mijn naam op het bordje en mochten we mee in een taxi. We hebben geen één maar gewoon drie busjes van binnen gezien en moesten elke keer spullen inladen, maar was het toch niet de goede en moesten we weer in een ander. Maar uiteindelijk gingen we op weg om half 2 kwamen we bij het geusthouse aan en die man zegt het kan niet want we zitten vol. Hé wat nu maar gelukkig had de baas nog een geusthouse iets verder op en werden we naar Twenty4 gebracht daar was gelukkig wel een bed en lagen we uiteindelijk 2 uur in bed om te gaan slapen. ’s Morgens werden we al vroeg wakker gebeld omdat de gids waar we mee naar heb binnenland gingen de aanbetaling wilde hebben. Het was even een geregel en duren telefoontjes want Sharis en Gertjan sliepen ergens anders. Danny de tourleider stond opeens bij ons voor de deur. Al snel klikte het goed en raakt we gezellig aan de praat en vertrouwde we het helemaal. Uiteindelijk de aanbetaling betaald en de eerste overnachting geboekt. Nu kon maandag 2 mei het avontuur echt beginnen.

Vrijdag daarna nog even in de stad gelopen en ’s avonds zijn we naar een multicultureel feest geweest. Daar sph studenten ontmoet van de CHE die Judith weer kende. De volgende ochtend konden we mee met een uitje van een reclasseringsprogramma naar plantages. Samen met Judith ben ik mee geweest om 7 uur moesten we al verzamelen en zaten we al snel in een busje vol mensen. Het was een mooie tour en kon ik nu echt zien hoe Suriname er uit zag. We hebben een eind gereden en zijn uiteindelijk een waterbus ingegaan en zijn naar een plantage gegaan. We gingen daar een stuk wandelen maar de mannen waren het al snel zat en zijn lekker bij een barretje gaan zitten. Als 6 Nederlandse meiden hebben we er nog wat rond gelopen. Toen we terug kwamen was het bij de bar een heel feest, we hebben er gegeten en heerlijk zitten kletsen. De muziek ging aan en er werd gedanst er kwam een opa uit de omgeving langs en liet al zijn movies zien. Echt kokosnoten geplukt en geproefd daarna gingen we verder en hebben we nog gevaren en op wat plekken gegeten. Weer terug gereden naar de stad daar even gerelaxt, gedoucht en de oranje kleren werden uit de koffer gehaald want het was koningendag. We hebben gegeten bij de waterkant en hebben bij zus en zo even mee gefeest. Maar we waren eigenlijk te moe en de Nederlandse stagiaires stelde ons wel een beetje teleur.

Zondag naar de kerk geweest en ’s middags ben ik naar Kinderhuis Samuel geweest want die bestond 45 jaar en hadden een feestje. Ik ken vanuit Harmke Zuidervliet en die is daar nu als vrijwilliger dus dat was erg leuk om het kinderhuis en haar te zien. Bijzonder hoe ze daar in een huis 22 kinderen opvangen met helemaal niet zo veel personeel. Wel een mooi huis en hoe ze God groot maakte om wat ze allemaal ontvangen hebben. Ik vond het ook wel heftig om veel kinderhuis gedrag te zien en dat je voelt dat er onder de kinderen een strijd heerst voor aandacht, liefde en wie de sterkte is.
Het is zo lastig om weer te beseffen hoe je het beste kinderen die geen ouders meer hebben die voor ze kunnen zorgen, kan opvangen. Ze zijn gewoon getekend voor hun leven en hebben veel sociale aspecten gemist. Je wenst dat ze de goede weg op mogen gaan en God bij zich mogen houden.

Maandag begon ons binnenland avontuur waarvoor we vooral naar Suriname waren gegaan. De regenwoud in. ’s Morgens al heel vroeg werden we opgehaald door de tourleider Danny, John (chauffeur), vrouw met een kind. En gingen we op weg met de 2 jeeps. We zijn naar brownsberg gereden en onderaan hebben we heerlijk ontbeten. Daarna zijn we nog een uur omhoog gereden was bijzonder en mooi om al zo in het regenwoud te rijden. Daar onze slaapplek bekeken en zijn we rond 10.30 uur gaan wandelen richting de waterval. Het was heen vooral naar beneden lopen dus dat was goed te doen. Eerst gingen we naar Leo die was mooi daar onder de waterval gestaan en zijn we na een tijd weer een stuk naar boven gegaan. Van de tour leider kregen we de optie om weer een stuk af te dalen naar de Irene val die wel mooier was maar de klim zwaarder. Danny en de andere gingen niet mee, uiteindelijk besloten om toch te gaan kijken. Wel een hele klim maar uiteindelijk echt de moeite waard. Een hele mooie en gave waterval gezien waar we heerlijk onder konden staan en foto’s maken. Wat een belevenis de tijd vloog dus na een tijd moesten we wel echt terug want om 16 uur zou hij alarm gaan slaan en het werd nog een hele klim naar boven. We hadden alleen nog maar ons ontbijt in de buik dus kregen ook trek. Toen we weer boven kwamen op de weg reed er een pick-up voorbij en konden we het laatste stukje even heerlijk meerijden. We kregen daar lekker eten en waren precies op tijd daar want toen kwam er een echte tropische bui. Eind van de middag gedoucht en nog wat spelletjes gedaan om half 8 gingen we weer eten en daarna nog even gekletst en doken we vroeg ons bed in.

De volgende ochtend ontbeten en naar de top gelopen van brownsberg. Daarna de auto weer ingestapt om dieper het binnenland in te gaan. We hebben nog een stel uur in de jeeps gezeten eerst een groot stuk over een goede weg en het laatste uur weer gehobbeld want de weg was nog niet opgeknapt. Aan het einde van de weg kwamen we bij het dorpje Atjoni waar we overgingen op een bootje. De spullen werden overgeladen en gingen de suriname rivier op. Het was heerlijk en dat geeft toch echt een Suriname gevoel. Toen we bij Isadou aankwamen ons verblijf eiland hebben we daar heerlijk in de rivier gezeten, gerelaxt, gegeten en ’s avonds spelletje gedaan. De volgende ochtend zijn we nog een stuk verder de rivier opgevaren en zijn we bij 2 indianen dorpen wezen kijken. Het was bijzonder om dat te zien hoe ze leefde. Zo klein en simpel. Het werd niet echt op prijs gesteld om foto’s te maken. Dus we hebben vooral onze eigen ogen goed de kost gegeven. We kregen ook over planten en bomen uitleg. We kregen ook echt een tropische bui over ons heen je ziet de regen aankomen maar we waren ondertussen al nat. Toen maar de regendans gedaan in een plas. Altijd blijven lachen zullen we maar zeggen. We zijn verder gelopen en gezien hoe ze in het volgende dorpje casave brood aan het maken waren. We zijn daarna weer verder gevaren en hebben bij een stroomversnelling gegeten heerlijke salade, met ei. Daarna heerlijk het water in gegaan en ons laten mee voeren door het water. Na een tijd weer terug gevaren en zag de gids opeens aapjes in een boom. De boot werd gestopt en zaten we met z’n alle omhoog te kijken naar een aapje. Erg grappig om ze te zien maar moeilijk om op de foto te krijgen. Weer verder gevaren en daar heerlijk gerelaxt, gekletst en gegeten. De volgende morgen nog heerlijk op het eiland geweest en ons een stuk laten meevoeren door het water. Daarna was het tijd om nog een keer te eten en weer terug naar de stad te gaan. Het was een hele bijzondere ervaring in het binnenland, met een super aardige tourleider. Super geregeld, netjes op tijd, heerlijk gegeten, gezellig en niet te vergeten een mooi prijsje. Dus als je nog naar Suriname wil en gaat neem dan contact op met dtrips. En beleef een geweldige tijd.

Vrijdag waren we weer in Paramaribo eerst maar eens uitgeslapen. We wilden eigenlijk even gaan zwemmen maar het water was vies. Uiteindelijk nog even in de stad geweest en gingen we uiteindelijk naar de Hermitage mall. Daar hebben we gewinkeld en ik belde Marielle vd Broek (loopt daar haar LIO en ken ik uit NL) op om wat af te spreken voor maandag en stapte een winkel uit de straat op kijk ik recht in het gezicht van Marielle die daar stond te bellen met mij. Daarna hebben we samen op een terras gezeten en bij gekletst. En we gingen ’s avonds ook toevallig allebei naar de film Sonny Boy dus hebben we zelf naast elkaar zitten kijken. Gaaf om zo elkaar plotseling te ontmoeten en kwamen zelfs Harmke nog langs. Toen stonden we met iemand uit Polsbroek, Benschop en Lopik bij elkaar in Suriname.

Zaterdagmorgen de trip geregeld voor maandag. ’s Middags gefietst eerst naar de overkant met de pont en kwam er weer een bui aan. Nog proberen te schuilen maar al snel werden we door de volgende bui wel nat. Maar het fietsen was lekker en zijn naar Petterpot gegaan. Daar uiteindelijk echt op een weg met blubber gekomen. Maar was erg lachen. Door het park gefietst en zelfs nog aapjes gezien. Zondag zouden we eerst nog een middag het binnenland in gaan maar dat ging uiteindelijk niet door. Uiteindelijk relax wakker geworden en zijn we nog wezen dolfijn spotten maar er geen één gevonden. ’s Avonds nog gezellig met Anouk en haar zusje en moeder uit eten. En nog even een dansje gedaan.

Wat vloog de tijd en was het al weer mijn laatste dag en gingen we naar Berg en Dal. Daar zijn we wezen rootsen met de Canopy kabelbaan. Het was eerst een hele rit in een mooie pick-up. We hadden via Sharis haar vader een kennis, die onze chauffeur was. We mochten om 1 uur en was niet al te mooi weer dus nog een flinke bui net van te voren. Maar toen we mochten was het droog. Het was gaaf om zo door de bomen heen te gaan en uiteindelijk de rivier over. Het werd leuk gedaan en waren ook leuke gidsen. Deze trip had Danny ook voor ons geregeld en dat was erg fijn. De chauffeur heeft ons nog meer mooie plekken laten zien en zijn we nog naar de stuwmeer gereden en bij het buitenterrein van Bouterse wezen kijken. Zijn vader was een goede vriend van Bouterse dus zo konden wij ook even om het hoekje kijken. Weer terug gereden en ’s avonds als afsluiting in het pannenkoeken restaurant gegeten. Om half 3 ’s nachts werd ik weer opgehaald door een busje om weer naar het vliegveld te gaan. Ik was om half 4 daar en ben gaan inchecken enz. Al snel raakte ik gezellig met een meisje aan de praat en zijn samen door de douane gegaan. Toen het tijd was om te vliegen werd er even dood leuk omgeroepen dat het vliegtuig pas om kwart over 9 vertrok erg jammer. Dus maar een beetje proberen te slapen. Maar uiteindelijk stond ik dan om 12 uur weer op Curaçao.
Voor de foto's zie hiernaast de diavoorstelling!

Wel gek want nu wist ik echt nog maar 2,5 week hier en ben hier om afscheid te nemen en nog de laatste leuke dingen te doen. Nog een grote verrassing want Eline waar ik aan het begin mee omging was hier op vakantie en sliep weer op mijn kamer. Het was erg gezellig om zo de dagen samen in te delen en onze leventjes te delen. Ik heb hier op Curaçao al weer zo veel gedaan. Gezwommen, verjaardag Jason, bij Hebron geweest, bakkie gedaan bij Elton, naar de stad, Cabana geweest, wakeboarden, Eline weer op het vliegveld gezet, Zanzibar, muziekavond en gisteren Judith, Sharis en Gertjan van het vliegveld gehaald want die bleven iets langer in Suriname. Foto’s uitgewisseld en hun weer op het vliegtuig naar Nederland gezet. Gisterenavond nog een potje Kolonisten gedaan. Nu vandaag heerlijk wakker geworden en eerst maar van alles regelen. Foto’s uitzoeken en verslag schrijven. Dus zo staat het weer op papier. Over 2 weken zit ik gewoon weer in Nederland ik kan het mij gewoon niet voorstellen. Dit is mijn leven en thuis en ga ik hier weg, alles gaat tegen elkaar in maar ik weet dat ik ga en het uiteindelijk goed zal zijn . God gaat met mij mee. Het is wel heftig en gek allemaal maar nu vooral nog even van hier genieten en van alle mensen hier en het zal altijd een super gave herinnering blijven. Dit pakt niemand meer van mij af.
Op 29 mei kom ik om half 11 aan op Schiphol. En ga ik weer naar het huis van mijn ouders om daar voor drie maandjes te wonen. En ik hoop jullie weer te zien en mijn leventje weer in Nederland op te gaan bouwen. Ik heb geen idee hoe ik het ga beleven maar het gaat goed komen.

Groetjes vanaf het mooie Curaçao, het eilandje dat ook mijn thuis is geworden.

De Heer is waarlijk opgestaan! Halleluja

De afgelopen dagen mochten we weer herdenken dat Jezus vrijdag aan het kruis is gegaan en dat hij een paar dagen in het graf heeft gelegen. Maar op zondag weer is opgestaan en dat Hij Leeft!
Ik vind het altijd een mooi feest met een mooie betekenis waar je Gods genade weer van dichtbij mag zien. Voor mij mocht ik deze dagen nog meer voorbereiden. Want op Zondag op Pasen heb ik belijdenis gedaan!

Het was bijzonder om het hier te doen ik heb mij altijd in de kerk goed op mijn plek gezeten en is het steeds meer gegroeid om belijdenis te gaan doen. Zo heb ik eerst gesprekken gehad met Corné de dominee en ben ik tot het besluit gekomen om het echt te doen. Eerst wilde ik het graag doen als mijn ouders erbij waren maar dat lukte uiteindelijk niet. Nu mocht ik het met Pasen doen maar dat is wel weer bijzonder want dat is het feest van het nieuwe leven. Ik heb Ja mogen zeggen en heb daarna mogen vertellen wat God in mijn leven heeft betekend. Ik begon met mijn briefje maar uiteindelijk vertelde ik het uit mijn hoofd.
Je kan het zien in het filmpje. Later wil ik er nog een compleet beeld van de hele dienst gaan maken. Maar dit is het belangrijkste. De preek was ook heel mooi dat ging over Maria Magdalena die Jezus zocht in het graf maar niet kon vinden. De engelen die zeiden wat zoek je de levende bij de doden.
Toen ze naar buiten ging en de tuinman zag en vroeg of hij wist waar Jezus was. Zei hij Maria en toen zag ze dat het Jezus was. Jezus zegt dan houd mij niet vast. Dat was de tekst. Eerst dacht ik bijzonder maar het ging er over dat ons geleerd wordt om hem juist vast te houden. Dat is ook juist goed maar niet vastklampen want we staan hier wel in het leven. Jezus houd ons vast en wij mogen hem vast houden en op die manier met Hem leven. Hij laat ons niet los.
Verder hebben we mooie liederen mogen zingen.



Na de dienst gaven de mensen mij handen en hebben veel laten merken hoe bijzonder ze het vonden. Dat was gaaf om te horen en mooi hoe God zo door mij heen mocht werken. Daarna zijn er nog een groep mensen bij mij komen koffie drinken en dat was erg leuk en gezellig.

Vanmorgen met de kinderen nog een paasontbijt gegeten met Matse en mochten we het nog over hebben wat Jezus gedaan heeft. En dat Hij leeft! Het zijn bijzondere dagen en ik hoop dat u het ook gaaf en bijzonder hebben beleefd.

Voor mij gaat juist nu weer nieuw leven beginnen. Ik ga woensdag met de kids uit eten en is dat mijn laatste avond op Hebron van mijn reeks. Ik ga donderdag naar Suriname met Judith, Sharis en haar man Gertjan. Het is bijzonder om zo in een ander land te gaan kijken. Verder hoop ik daar veel van Gods natuur te zien. En ook te zien hoe ze daar leven. Verder ook alvast wat afstand van hier te nemen zodat ik daarna echt bewust afscheid mag nemen in de 2,5 week. Nog even op Curaçao te genieten en dan hoop ik op 29 mei weer in Nederland te landen. Dat is nog iets meer als een maand. Wat gaat de tijd nu opeens snel en moet ik er van blijven genieten. Dat gaat wel goed komen maar wel gek om alles weer zo los te laten en weer met een heel nieuw en ander leven te gaan beginnen.

Jullie nog een fijne vakantie als je vrij ben geniet ervan. Succes met werken en geniet van Koningendag. Ik ga kijken hoe ze het in Suriname vieren.

Groetjes vanuit Curaçao! Marieke

Afscheid nemen bestaat niet….

In de afgelopen weken heb ik op verschillende manieren van mensen afscheid genomen. Sommige om een korte tijd niet te zien en andere een langere tijd en om afscheid te nemen van iemand die ik niet meer op deze aarde zal zien. Het was ook allemaal op een andere manier maar wel afscheid nemen.

Dominique
Haar heb ik begin dit jaar echt leren kennen. Zij zat al 5 jaar op het eiland en heeft voor mijn tijd ook op Hebron stage gelopen. We hadden elkaar aan het begin wel leren kennen en ik zag haar ook geregeld even. Maar we kende elkaar niet echt. Halverwege januari was ik een keer bij Riffort en heb ik een hele avond met elkaar zitten praten. Zondag ben ik met haar mee naar de kerk geweest en is ze daarna nog met mij naar het strand geweest. Zie 2de blog geleden. Daarna hebben we elkaar elke week op woensdagavond gezien en vaak ook nog in het weekend een paar keer. Het contact is daarna heel snel gelopen. Bijzonder hoe snel je dan soms mensen kan leren kennen en het bijzonder voelt om bij elkaar te zijn. Op een woensdagavond zei haar pleegvader of ik wilde helpen met een afscheidsfeestje en heb ik ja op gezegd. Zo ben ik er mee bezig geweest en is het afscheidsfeest op Veeris georganiseerd waarin Elton (pleegvader) ook speelde met de band. Het was bijzonder en zij wist er niks van. En weet je waar we haar mee op hebben gehaald … drie keer raden, met de auto nee, met de bus, neee Met de Limocine, JAAAA. Het was een bijzonder idee om daar ook in te zitten en met de kinderen, Gerardo en een vriendin van Dominique en 2 kids daarvan zijn we haar wezen halen. Echt gaaf en bijzonder. Nu is ze weer terug naar Nederand en haar hoop ik daar weer te zien. Het was een korte maar zeer bijzonder en intensieve tijd. En het is een mooie meid!! Dominique je weet het en je gaat genieten in Nederland!!!

Jannet
Jannet is voor vier weken in Nederland op verlof en haar heb ik ook bij het vliegveld uitgezwaaid. We hebben een gave tijd hier samen in Hebron en zijn dichtbij elkaar komen te staan. Het is dan best even gek als ze weg gaat maar het leven gaat hier ook gewoon door. Dus ben hier nu met Iris en het gaat goed. We hebben de zaakjes goed geregeld en de kinderen gaan geregeld spelen of logeren. Of één van de twee werkt met een stagiair zodat de ander even vrij kan zijn. Jannet komt over twee weken weer terug en dan ga ik nog even met haar genieten.

Tante Iris
Tante Iris ken ik vanaf het begin op Hebron. Ze kwam 2 keer in de week op Hebron om de was te vouwen. Dat deed ze met een lach op haar gezicht echt bijzonder. Verder las ze bij de maandviering altijd mooie gedichten voor en ze speelde op haar keyboard een liedje. Ze speelde vaak met Raylison en oefende op Hebron. Het was altijd druk maar gezellig op Hebron als ze er was. Ik heb ook veel met haar gelachen en geholpen. Ze was altijd vrolijk en kon praten, praten en nog een praten. Maar het was altijd wel bijzonder hoe ze in het leven stond. Ze vond het belangrijk dat de haren en de tassen netjes waren maar kon ook echt van de kids genieten. Ze stond klaar voor de buurt al onze overige kleren gingen daar heen en deelde ze uit. Ze stond voor veel mensen klaar voor een praatje. Zelf had ze geen cent te maken maar deelde uit van wat ze had en was tevreden. Ik heb echt van haar mogen leren en mogen blijven smile. Dat vond ze altijd erg belangrijk. Ze zat al lange tijd met haar knie en was al voor een onderzoek naar Colombia geweest. Daarna ben ik gezellig een keer bij haar op bezoek geweest en vertelde ze dat een bacterie was verdwenen met gebedsgenezing en het nu veel makkelijker geopereerd kon worden. Nu was ze weer naar Colombia maar uiteindelijk kreeg haar man een belletje dat de operatie was geslaagd alleen dat ze last had van haar buik. Later werd er gebeld dat ze is overleden. Wel heel heftig voor de familie, buurt en voor hebron. Om zo’n bijzonder iemand te gaan missen. Ik kon het niet beseffen, maar toen ik had zag liggen wist ik het zeker. Het was bijzonder om het met de kids mee te maken en hoe ze er allemaal mee om gingen. Ik vind het goed om te weten dat zij bij de Hemelse Vader is. We hebben het er met de kinderen over gehad en gingen met Sarah, Dani en Joey condoleren.
Daarna ben ik samen met Joey naar de kerkdienst geweest en is de Nederlandse Iris met Dani en Sarah terug gegaan. We hebben ze zelf de keuze gegeven wat ze wilde. De kerkdienst was in een rooms katholieke kerk. Het begin was helemaal volgens een draaiboek en in het Papiaments. Met veel versjes op zeggen. En een pastoor die tante Iris eigenlijk niet kon volgens mij. Dus dat was wel jammer. Daarna kwam Cees naar voren en hebben Raylison en Andreas eerst het lied gezongen Stil in het engels. Dat lied zong tante Iris vaak op Hebron en was haar lievelingslied. Echt vet mooi toen moest ik wel een paar keer hard slikken want dan mis je haar stem en zie je haar voor je als ze dat zong. Toen ze klaar waren met zingen heeft Cees nog wat over tante Iris verteld wie het was en wat ze voor ons betekende.
Tante Iris had 2 maanden een hele mooie brief aan Cees gegeven en gevraagd of hij het digitaal wilde maken en gezegd dat je hier vanuit moet leven. Het was in het engels maar echt geschreven door Tante Iris. Echt een mooi tekst dat je moet leven uit de 3 E energie Emotie, Enthousiastme
Verder over dat je moet smile en voor andere klaar moet staan. Ze gaan hem ook nog digitaal maken. Daarna hebben Raylison en Andreas nog een lied gespeeld: veilig in Jezus armen.

Daarna zijn we in een stoet naar de begraafplaats gereden en werd de kist in een gat geschoven en hebben we allemaal een lepel met zand er in gegooid. Nog een keer aan de familie een hand gegeven en was het afgelopen. Haar zal ik niet meer zien maar hoop ik in de hemel weer te ontmoeten.

Deltje
Deze week hebben we ook afscheid mogen nemen van Deltje binnen Hebron. Hij heeft eerst 3 jaar bij zijn moeder gewoond en daarna 7 jaar hier en nu is hij weer bij zijn moeder gaan wonen. Het is erg mooi dat het kan en het is rustiger daar thuis. Wat voor hem erg goed is. Hier moet hij veel in de gate houden en het is hier toch vaak onrustig. Hij heeft eerst dinsdag zijn verjaardag gehad en daarna zijn we echt bezig geweest om te vertellen dat hij het weekend bij zijn moeder gaat wonen. Daarna ging hij ook steeds naar vragen en wist ook niet goed of hij er blij of niet blij moest zijn. Hij heeft wel heel wat geknuffeld. Bijzonder om dat zo te zien. Vrijdag is hij na de maandviering naar westpunt gegaan met zijn spullen. Zaterdag heeft hij al zijn spullen klaar gemaakt voor zijn verjaardag. Zondag hebben we met z’n alle daar zijn feest gevierd en hebben we zijn kamer mogen bekijken die hij daar ook cadeau kreeg. Hij heeft een mooie nieuwe kamer gekregen waar hij mag gaan slapen en zijn nieuwe plekje mag worden.
Het was een leuk feest waarin we eerst hebben gezeten en later nog wat spelletjes gedaan zoals stoelendans, twister, ballonnen trap en iemand inpakken in wc papier. Het was leuk hoe de kinderen vanuit de buurt er van konden genieten. En niet te vergeten Deltje die genoot. Daarna de pinata waar hij flink voor heeft geramd en hij het uiteindelijk stuk kreeg. Nog gezongen en taart hebben gegeten. Zo heb ik daarna Deltje daar achter gelaten en blijft hij daar wonen. Ik zal voor ik helemaal terug ga hem nog een keer zien. Maar wel een gek idee om hem los te laten. Met een kind waar je iets gaafs mee heb opgebouwd. Maar wel goed dat het zo weer bij zijn moeder mag wonen waar een kind hoort te zijn.

Afscheid nemen..
Zelf komt voor mij het afscheid nemen steeds dichterbij. Merk dat ik steeds meer de weken ga tellen en nu komt het ook echt snel dichterbij. Ik hoop 28 mei terug te vliegen en 29 mei weer in Nederland te landen. Verder heb ik nu nog een ticket geboekt om 28 april naar Suriname te vliegen en daar nog met 3 mensen te gaan kijken. Het is zo dichtbij en lijkt mij gaaf om dat land nog te zien. Dus nog een maandje in Hebron en nog een maand aan deze kant van de oceaan naar Suriname en genieten en afscheid nemen hier. Deze tijd zal snel en bijzonder zijn.

Ik hoop dat jullie voor de familie en bekende van Tante Iris willen bidden, voor Deltje en zijn moeder en vader en Dominique. Verder nog voor mij nu het afscheid nemen dichtbij is gekomen.
De nieuwsbrief komt er aan. Groetjes Marieke

The time flies!!

Toen ik net weer even op mijn blog kwam schrok ik. O o Marieke dacht ik al weer meer dan een maand niet geschreven. En je nieuwsbrief moet je ook nodig weer gaan schrijven en moet er uit.
Voor mij zelf had ik al weer snel een excuses klaar. Ja de tijd vliegt ook zo hard kan ik er wat aan doen. Veel tijd op Hebron geweest, mijn ouders op bezoek, weer nieuwe mensen leren kennen en het is weer goed weer. Dus Marieke geniet weer van het strand en andere leuke goed weer activiteiten zoals picknicken en in een tuin chillen enz. Vooral ook met de kids genieten en ze steeds beter leren kennen. Is fijn maar maakt straks het afscheid nemen denk niet makkelijker. Maar ik leef al wel steeds meer naar eind mei toe maar het gaat mij op dit moment weer even te hard. Als ik over de weken na denk die gaan komen. Maar nu zal ik eerst nog even wat vertellen over de afgelopen weken. Want de toekomst kan ik niet voorspellen maar wel kan ik achterom kijken en jullie mee laten genieten van de afgelopen tijd.

Toen ik besloot langer te blijven zeiden mijn ouders het is goed maar dan komen wij nog wel een keer langs. Ik vond dat natuurlijk helemaal goed en heb ze weer met open armen ontvangen. Het is wel gek dat je de weg hier zo goed weet en dat het gewoon vertrouwd en je leven is geworden.
Ze konden het hier ook al wel want precies een jaar geleden waren mijn ouders en zusje ook langs geweest. We gingen dit keer dan wel op Westpunt zitten, dat is midden in de natuur en de stad is ver weg.Maar het was wel heerlijk genieten. We hadden met ons huisje uitzicht op zee. En konden naar het strand lopen of waren er in een paar minuten. Alle mooie natuurlijke activiteiten waren heerlijk dichtbij en hebben daar dan ook heerlijk van genoten. De Christoffelberg beklommen, bij een mooi landhuis wezen kijken en daar gewandeld, bij het strand geweest, het puntje van Curaçao bekeken. Elke avond konden we de zon heerlijk in de zee zien gaan. Beter kon haast niet. We hebben echt genoten van elkaar. We zijn ook nog wezen quad rijden dat was ook een gave ondernemen zo met mijn ouders. Echt volop genoten en mooie plekjes van Curaçao gezien.

De leuke activiteiten die we met elkaar wilde doen hadden vast gedaan zodat het 2de deel in teken van hebron konden staan. Ik ging ook weer bij de kinderen van Hebron slapen en leven. En mijn ouders en zusje hebben toen in een huisje dichtbij Hebron gezeten en uiteindelijk hebben ze mee genoten van de kids. We zijn vrijdag met Daniel naar de dierentuin geweest en was er ’s avonds maandviering. Zaterdag zijn we ’s middags met de jongens naar de houtjesbaai geweest. Waar we heerlijk genoten heb. Zondag naar de kerk en heerlijk op hebron spelletjes gedaan en gegeten.
Maandag hebben we heerlijk ’s middag op het water genoten op een boot. Echt heerlijk uitwaaien.
En genieten ook op een banaan achter de boot was voor de kinderen een geweldige ervaring. De tijd vloog voorbij en dinsdag was al weer de dag dat ze gingen. We hebben toen nog even met elkaar geluncht en zijn mijn ouders en zusje gedag wezen zeggen.

Zo was de tijd omgevlogen en bleef ik weer alleen achter van familie Molenaar maar niet alleen op het eiland want ik heb hier ook mensen leren kennen. Ik voel mij hier ook erg thuis en geniet hier nog zeker wel en de kids kan ik nog niet los laten zo. Het is bijzonder om zo dichtbij de kinderen te leven en te ervaren hoe vrijer ze worden en ook weer steeds meer kind worden. Niet alleen maar bezig zijn om dingen voor elkaar te krijgen maar ook echt te genieten en ze weer kunnen spelen.

Mijn ouders hebben ook een stuk over de verandering geschreven:
Vorig jaar merkten wij dat ze bezig waren om hun plekje te veroveren, sloofden zich uit om opgemerkt te worden. Ze hebben nu echt een band gekregen met Iris, Marieke en Jannet, daardoor
kunnen ze meer zichzelf zijn.
Doordat er geen wisselingen zijn per dag maar per week, merk je dat de afspraken duidelijk gemaakt
kunnen worden. De begeleiding weet beter wat er afgesproken is met de kinderen en kunnen ’s
ochtends bespreken wat ze ’s middags willen doen.
Ook hebben ze bewust gekeken wat elk kind leuk vindt. Joey gaat skaten en is veranderd van voetbal
club en is daar heel fanatiek in. Sarah zwemt op een hoog nivo en heeft al veel medailles.
Hier 2 citaten uit waarin ze denk hele belangrijke veranderingen zien die voor kinderen echt belangrijk zijn. Ik hoop dat mensen ook gaan zien dat het voor kinderen niet goed is om in een groot kinderhuis met allemaal kinderen te wonen maar dat kinderen door zo min mogelijk mensen worden opgevoed. Dus al heb je nog ruimte thuis en op je hart om kinderen in huis te nemen zet door want je kan kinderen echt een mooier en beter leven geven. God zorgt voor deze kinderen maar het is wel belangrijk als God de ruimte en mensen krijgt die hij daar ook voor kan gebruiken.

Ik hoop hier nu nog een paar weken voor deze kinderen te zijn en ze te helpen en God is een goed God en zal verder voor deze kinderen zorgen. Gaaf dat er elke keer weer nieuwe oplossingen komen. Er komt nu ook een echtpaar aan die bij deze kinderen gaat wonen. En één van de kinderen gaat ook over 2 weken thuis wonen. Komt daar nu al de weekenden en vakantie en gaat na 7 jaar weer thuis wonen. Gaaf dat het zo de goede kant op gaat en zo zijn er wel weer veel veranderingen maar wel echt de goede kant op. Vind gaaf en bijzonder om te zien hoe het gaat, zodat ik het hier weer los kan laten en gaan studeren. Dus ik hoop eind mei terug te komen dan zijn mijn ouders ook 25 jaar getrouwd. Dan 3 maanden genieten van mensen om mij heen en andere bezigheden en mij klaar maken om te gaan studeren.

Veel succes met alles en blijf genieten want de tijd vliegt en voor je het weet ben ik er weer.
Wil nog even zeggen dat ik mag merken dat God een goed God is en ons door genade vrij heeft gemaakt. We hem overal groot mogen maken en van hem mogen genieten.

Groetjes Marieke

Wees vol vreugde!

Afgelopen weekend kwam er één stukje veel terug dat ik graag met jullie wil delen. Wees verheugd in de Heer! God is een liefdevolle vader en geeft ons vreugde. Leef uit vreugde en niet uit angst.
Zo heb ik dat ook echt mogen ervaren. Eerst een tekst die ik met jullie wil delen uit spreuken 15 vers 15: Al de dagen van de ellendige zijn boos, maar voor de blijmoedige is het altijd feest.

De week ervoor zat ik niet zo lekker in mijn vel en was ik niet zo vrolijk. Ik wilde wel vrolijk zijn maar het lukte niet zo goed. En dan merk je hoe snel je laat leiden door je gevoelens. Soms is het goed om een keuze te maken om er niet in te blijven maar te kijken wat je wel hebt. En dan ontdek je weer hoeveel je hebt, eten, kleding, mensen om je heen en niet te vergeten een God die van je houdt.
Soms ben je druk op zoek naar die God en denk je weer, waar is hij dan hij kijkt niet naar mij om.
Hij is ver weg en ik vind hem niet. Maar het mooie van onze vader is dat hij zich dan weer even laat zien. Zo ook van het weekend, juist op vrijdag had ik er met een collega over gehad dat ik hem juist vaak niet meer echt voelde en ervoer. Dat ik soms dacht waarom ben ik zo druk bezig. Zaterdag ging ik wakeboarden. En lukte het niet echt. Ik kon niet echt uit het water komen. IK was veel te druk bezig hoe het nou moest en wat ik fout deed. En vergat om gewoon mij rustig door de boot omhoog te laten trekken en naar een punt te kijken. Dat frustreerde vreselijk. Maarja dan moet je ook voor jezelf het leren omzetten. ’s Avonds was ik eerst geneigd om niks te doen en in bed ofzo te gaan liggen maar ik ervoer daar toch geen rust mee. Daarom ben ik toch nog met een paar naar Riffort geweest. Daar kwam ik Dominique tegen en hebben we gezellig zitten kletste en de volgende dag ging ze naar een kerk waar ik normaal niet naar toe gaat. En ben ik voor haar mee geweest naar die kerk omdat ze graag wilde maar het niet zo fijn vond om alleen om te gaan. Dat uiteindelijk gedaan en gaaf om dan ook te merken dat God dat zo stuurt. Want voor mij was het ook een hele zinvolle preek. Ook over dat we uit vreugde mogen leven. Dat we met een tegenslag beter vol vreugde en moed kunnen doorgaan. En niet de duivel zijn plan laten slagen dat we dan in zak en as gaan zitten. Want daar heeft de vader niet zoveel aan. Het was een wijze les waar ik veel van mocht leren.

’s Middags nog heerlijk naar een strandje geweest. Een beetje afgelegen strandje waar het een super mooie natuur was. Waar we met elkaar heerlijk hebben gelegen en genoten. Gepraat en in spanning gezeten of we er goed met de auto konden komen en weggaan. Maar we zijn er gekomen en weer veilig terug gekomen. Soms kies je niet de makkelijkste weg maar kom je uiteindelijk wel bij de mooiste plekjes. Soms moet je leren doorzetten, zo is het ook in het gewone leven en moet je door situaties heen om er beter en sterker uit te komen. Zo las ik vandaag ook door de bijbel open te slaan uit filippenzen 2 vers 1 tot 18 een stuk over aansporing tot volharding en eensgezindheid. Het is belangrijk om niet uit geldingsdrang of eigenwaan te handelen, maar acht in alle bescheidenheid de andere belangrijker dan uzelf. Zoals Jezus zich ook liet vernederen en als een slaaf naar deze aarde is gekomen. Verder in dit gedeelte staat ook Blijf u inspannen voor uw redding en doe dat in diep ontzag voor God. Want het is God die zowel het willen als het handelen bij u teweegbrengt omdat het Hem behaagt. Doe dat zonder te mopperen zodat u schoon blijft van binnen.

Ik vind dan gaaf om te merken hoe God zo verlangens in je mag leggen. Hoe ik zo naar Curaçao ben gegaan en het eerst nog niet klaar vond en het huis ben ingegaan. Ik mag ervaren dat ik er super veel leer en het goed voor mij is geweest. Nu heb ik afgelopen tijd hard nagedacht wat ik zou doen en mocht ervaren dat ik terug mag gaan naar Nederland. Ik hoop eind mei terug te gaan. Nu eerst nog van de kinderen te genieten en mijn werk af te ronden. Ze de liefde en zorg te geven die ze toekomen. Nu is God ook mensen aan het voorbereiden om deze kant op te gaan en het is gaaf om te horen. Ik vind gaaf hoe God zo dit werk laat zien. Zodat we mogen weten kijk ik ben er echt. Net toen ik stille tijd mocht houden kwam ik dan in filippenzen 2 lees wat er staat. Gaaf dat het ook weer op het thema mag aanslaan. Zo mag merken dat God het terug laat komen en je zo laat beseffen wat voor Vader Hij is.

Ik heb mij nu ingeschreven als sph student in Zwolle Het lijkt mij erg leuk en ik ben benieuwd waar God mij zou plaatsen. Zodat ik Hem verder mag dienen en uit vreugde mag genieten van het leven. Dat ik vol trots en blijdschap zou kijken naar mijn leven. Veel succes met alles.

Hier nog een foto presentatie van de afgelopen tijd.

Groetjes Marieke

De beste wensen vanuit Curaçao!!

Vanuit Curaçao wil ik jullie nog de beste wensen voor het nieuwe jaar toewensen. Ondertussen is 2011 als weer een paar dagen aan de gang. Wat gaat de tijd snel en mocht ik het dit jaar toch ook weer vanuit Curaçao doen. Het is gek om dan te bedenken dat jullie 5 uur eerder al elkaar een gelukkig Nieuwjaar mogen wensen en ik nog in die tijd terug mag denken aan het jaar 2010. Waarin ik een jaar op Curaçao heb gezeten. Veel heb meegemaakt, ouders en zusje die langs kwamen, even in Nederland ben geweest, een zomervakantie met de kinderen, een verbouwing in Hebron, een hele grote verandering in mijn leven plaats mocht vinden van groepswerker naar “moeder” en Kerst en oud en nieuw met de kinderen. Ja als ik dat zo weer beschrijf ben ik heel benieuwd wat er dit jaar zal gebeuren en wat ik allemaal ga doen. Op dit moment ben ik daar druk mee bezig om daar over na te denken ik was er uit dat ik in april, mei terug zou gaan maar daar twijfel ik nu nog wel weer eens over. Ik ben met de kinderen een heel proces in gegaan door bij ze te gaan wonen en nu zou ik eigenlijk over een paar maandjes weg gaan. Een relatie band die je met de kinderen ben aangegaan weet ik nog niet of ik die dan al weer los kan laten. Zelf heb ik ook ergens wel weer zin om naar Nederlandse leventje te gaan om mij weer echt als jonge meid te gedragen nog even lekker het studentenleventje in. Aan de andere kant merk ik dat God mij dit heeft toevertrouwd dus ik wil vragen of jullie met mij mee willen bidden en mij wijsheid wil geven in deze keuze.

Zoals ik op 2010 terug kijk ervaar ik als een bijzonder jaar waarin ik gave dingen heb mee gemaakt en super veel heb geleerd. Van de kinderen maar ook van mijzelf. Het is bijzonder om dit allemaal zo mee te maken en had het nooit willen missen. God is altijd bij mij geweest soms ervaarde ik Hem wel eens wat verder weg en soms momenten dat hij heel dichtbij mij was. Ik heb echt samen met God er voor gekozen om zo bij de kinderen in huis te gaan wonen. Hij heeft daarvoor mij echt de kracht energie en wijsheid gegeven. De eerste tijd was heel zwaar en koste dan ook veel energie en dacht ik echt wel eens waar ben ik aan begonnen. Maar nu mag ik steeds meer ervaren dat het mijn leventje is geworden en ruimte krijg voor andere dingen. Dat is fijn en soms ook weer zoeken hoe je die tijd indeel. Het is soms zo makkelijk om achter je laptop of tv te gaan zitten maar je kan de tijd beter besteden door bij God te zijn, in gesprek te zijn met mensen of een mooi boek te lezen.
God is een gave God en wil je dat ook echt laten ervaren.

Zo nu ik ook bij de kinderen woon heb ik kerst en oud en nieuw met ze mogen vieren. Wij hadden in de vakantie veel kinderen ziek dus het was meer een ziekenboeg. Ik mocht zuster spelen en ze zijn gelukkig er weer allemaal over heen gekomen. Het was leuk om op eerste kerstdag naar de kerk te gaan bij iemand uit de kerk daarna nog een brunch te houden. Daarna weer naar Hebron en daar hebben we met alle mensen rond om Hebron een kerstdiner gehouden en hebben we omdat God zijn Zoon heeft gegeven en we de kinderen wilde laten denken niet wat wil ik zelf hebben, maar wat wil ik een ander geven lootjes getrokken. Het was leuk om te zien als degene die het cadeautje uitpakte hun lootje uitpakte benieuwd waren hoe de ander ging reageren.
Het was mooi om dat zo met elkaar te doen en het kerstverhaal nog een keer te horen.
2de kerstdag ben ik thuis gebleven bij de 2 zieke kids en ben ik daarna naar Veeris geweest waar Annemarie voor 26 mensen, 4 gezinnen die eigenlijk geen kerst konden vieren door geld gebrek een kerstdag hebben georganiseerd. Het was erg leuk en bijzonder om zo mee te maken. Voor ze klaar te staan en met ze te genieten. Ik heb gelijk mijn papiaments mogen testen want de meeste praten geen Nederlands. Het was bijzonder en gaaf om zo voor deze kinderen klaar te staan en met ze een lach op hun gezicht te zien verteken.

In de kerstvakantie was Marielle Zwijnenburg op vakantie in Aruba. En ze is een dagje naar Curaçao geweest!!! Echt zo geweldig om zo even iemand die je al zo lang kent en vertrouwt je het eilandje te laten zien en te weten dat ze het nu veel beter begrijpt hoe mijn leventje er uit ziet. Het was zo gek en ook zo normaal om weer naast elkaar te zitten. Het was zo grappig want in mei ben ik terug gegaan naar haar trouwerij maar kon ik niet bij het vrijgezellenfeest aanwezig zijn. Ik heb daarvoor een filmpje gemaakt en naar haar toegestuurd. Die heeft ze toen gezegd toen heb ik een handdoek gegeven en had ik in het filmpje gezegd dat het nog niet helemaal compleet was omdat ze eigenlijk op die handdoek naast mij hoorde te liggen. En nu is dat gebeurd en uitgekomen. Het was zo gaaf het leek eigenlijk wel een droom. Heerlijk om weer zo gezellig bij te kletsen bedankt ervoor Jel je bent een topper.

Daarna kwam oud en nieuw ook steeds meer inzicht en zijn we de 30ste is nog gezellig met elkaar naar het strand geweest de kinderen en een stel vrijwilligers en de stagiaires het was erg geslaagd en gezellig. We hebben ervan genoten en was heerlijk weer. Bij het strand een heerlijk patatje gegeten. Oudjaarsdag hebben de kinderen heerlijk even ’s middags geslapen zodat ze ’s avonds wakker konden blijven. We hebben ze echt wakker moeten maken naar 1,5 uur slapen. Daarna zijn we ’s avonds naar de kerk geweest en hebben we daarna een oliebol gegeten en met elkaar alvast wat vuurwerk afgestoken en wat tv gekeken. Daarna was het zo 12 uur. Nog iets voor 12 met elkaar gebeden en daarna elkaar gelukkig Nieuwjaar gewenst en vuurwerk afgestoken. Om half 1 ’s nachts naar familie Lock gegaan een gezin uit de kerk die in de buurt van Hebron woont en gezellig daar nog even vuurwerk afgestoken en champagne gedronken. Het was een geslaagde oudjaarsnacht waarbij ik weer even heerlijk aan mijn kindertijd mocht terugdenken en we om half 3 uiteindelijk in bed lagen. Op nieuwjaarsdag heerlijk uitgeslapen en rustig opgestaan. Om half 10 kwamen de kids ons toch wel wakker maken omdat ze trek hadden. Wij zijn er toen maar uitgegaan. De kids hebben met elkaar gespeeld en met elkaar even een broodje gegeten. Daarna nog even geslapen en zijn we naar Veeris gegaan met de kinderen om daar met een groep mensen een Nieuwjaar BBQ te houden. Het was erg leuk en geslaagd.
Daarna nog 3 heerlijke vakantie dagen gehad met de kinderen en zijn donderdag de kinderen weer naar school gegaan. We hebben in deze dagen ook een puzzel van 1000 stukjes gemaakt waar we druk mee bezig mochten zijn. Het is bijzonder om een puzzel weer in elkaar te leggen en het eindresultaat te zien. Het was een was gij puzzel. Dat is dat je nog niet precies kan zien wat de puzzel gaat worden maar vanuit iemand moet kijken. Erg leuk om te doen. Deze puzzel hebben we van iemand uit de kerk gehad. Leuk om zo te krijgen en het dan ook echt uit te voeren.

Nu gaat het gewone leventje beginnen dit weekend lekker vrij en heb ik gisteren gezellig bij Jet geweest vandaag verwacht ik nog wel even lekker naar het strand te gaan en morgen weer naar de kerk en een heerlijke rustige zondag te houden. Dan mag ik weer aan de slag op Hebron en begint het dagelijkse ritme weer. Jullie ook weer veel succes met al jullie bezigheden in Nederland of ergens anders. Geniet ervan. Gods zegen met alles en ik zal van mijn proces en beslissingen laten horen en hoop dat jullie het willen meenemen in gebed.

Liefs Marieke

p.s. ik ga proberen om van de kerstvakantie nog wat foto’s online te gaan zetten.
Hier in ieder geval nog mijn kerst kaart voor de mensen die hem niet hebben gehad.